Przestrzeń Baire’a

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Przestrzeń Baire’a – termin w topologii i teorii mnogości, który jest używany w dwóch znaczeniach. Może on odnosić się do pewnej własności przestrzeni topologicznych, ale jest to też nazwa szczególnego przykładu takiej przestrzeni.

W obydwu przypadkach, ta nazwa została wprowadzona dla uhonorowania francuskiego matematyka René-Louisa Baire’a.

Własność przestrzeni topologicznych

Definicja

Niech (X,τ) będzie przestrzenią topologiczną. Powiemy, że X jest przestrzenią Baire’a jeśli część wspólna każdej przeliczalnej rodziny otwartych gęstych podzbiorów X jest gęstym podzbiorem X.

Niektórzy autorzy używają zwrotu X ma własność Baire’a (zamiast „X jest przestrzenią Baire’a”). Należy jednak zwrócić uwagę, że podobna terminologia jest używana dla określenia własności Baire’a podzbiorów przestrzeni.

Przykłady

  • Prosta rzeczywista i ogólniej każda z przestrzeni euklidesowych n jest przestrzenią Baire’a.
  • Każda przestrzeń dyskretna jest przestrzenią Baire’a.
  • Każda przestrzeń polska i ogólniej każda przestrzeń zupełna jest przestrzenią Baire’a.
  • Każda lokalnie zwarta przestrzeń T2 jest przestrzenią Baire’a.
  • Przestrzenie zupełne w sensie Čecha są przestrzeniami Baire’a.
  • Przestrzeń (×(0,))(×0) z metryką euklidesową jest przestrzenią Baire’a (bo dla dowolnego jej podzbioru domkniętego brzegowego F zbiór F(×0) jest domknięty brzegowy w ×[0,), która jest przestrzenią Baire’a), ale nie jest zupełna w sensie Čecha (bo jej domkniętym podzbiorem jest ×0, która nie jest metryzowalna w sposób zupełny).

Własności

Niech (X,τ) będzie przestrzenią topologiczną. Wówczas następujące warunki są równoważne:

Szczególna przestrzeń topologiczna

Definicja

Nazwa przestrzeń Baire’a jest też używana dla określenia przestrzeni wszystkich ciągów nieskończonych o wyrazach w liczbach naturalnych. Niech będzie zbiorem wszystkich ciągów liczb naturalnych, czyli zbiorem wszystkich funkcji z w . Zbiór ten może być traktowany jako produkt i=1 przeliczalnie wielu kopii zbioru . Jeśli na zbiorze liczb naturalnych wprowadzimy topologię przestrzeni dyskretnej, to wtedy na zbiorze i=1 możemy wprowadzić topologię produktową τB. Przestrzeń topologiczna (,τB) jest nazywana przestrzenią Baire’a.

W teorii mnogości, przestrzeń Baire’a jest często oznaczana przez ωω (jako że zbiór liczb naturalnych jest tam oznaczany przez ω). W opisowej teorii mnogości zwyczajowo przestrzeń Baire’a jest oznaczana przez 𝒩. To ostatnie oznaczenie będzie używane poniżej.

Własności i zastosowanie

  • Przestrzeń Baire’a jest przestrzenią polską. Odpowiednia metryka może być zdefiniowana następująco. Dla różnych f,g𝒩 kładziemy n(f,g)=min{n:f(n)g(n)}. Definiujemy
d(f,g)=0 jeśli f=g oraz d(f,g)=2n(f,g) w przeciwnym wypadku.
Łatwo można sprawdzić, że d jest metryką zupełną na zbiorze generującą topologię τB.
  • 𝒩×𝒩 jest homeomorficzne z 𝒩. I ogólniej, produkt przeliczalnie wielu kopii przestrzeni 𝒩 jest homeomorficzny z 𝒩.
  • Przestrzeń 𝒩 jest homeomorficzna z przestrzenią liczb niewymiernych (wyposażonych w topologię podprzestrzeni ).
  • Przestrzeń 𝒩 jest jedną z przestrzeni standardowo używaną w opisowej teorii mnogości, m.in. przy definiowaniu hierarchii zbiorów rzutowych.
  • W dodatku do struktury topologicznej, 𝒩 ma naturalną strukturę praporządku. Określmy relację * na 𝒩 przez
f*g wtedy i tylko wtedy gdy (N)(nN)(f(n)g(n))
Wówczas * jest praporządkiem (ale nie porządkiem częściowym). Szereg współczynników kardynalnych studiowanych w teorii mnogości związanych z tym praporządkiem ma też znaczenie dla struktury topologicznej 𝒩. Np. liczba dominująca 𝔡 występująca w diagramie Cichonia jest minimalną liczbą zwartych podzbiorów 𝒩 potrzebnych do pokrycia całej przestrzeni.

Zobacz też