Deklinacja (astronomia)


Deklinacja (łac. declinatio – „odchylenie”Szablon:R, oznaczana symbolem δ) – jedna ze współrzędnych określających położenie ciała w obydwu układach równikowych: równonocnym i godzinnymSzablon:R. Definiujemy ją jako kąt pomiędzy kierunkiem poprowadzonym od obserwatora do obiektu a płaszczyzną równika niebieskiegoSzablon:R. Obiekty położone na północnej półkuli nieba mają deklinację dodatnią (od 0° do 90°), a na południowej ujemną (od 0° do -90°)Szablon:R.
Zjawisko precesji skutkuje powolną zmianą współrzędnych astronomicznych (w tym rektascensji). Dlatego też oprócz nich podaje się również epokę, dla której zostały one wyznaczone (np. J2000.0).
Warunki widoczności ciał niebieskich
Dla obserwatora znajdującego się na północnej szerokości geograficznej ciała niebieskie o deklinacji
znajdują się cały czas nad horyzontem (również podczas dolnej kulminacji). Gwiazdy spełniające ten warunek nazywamy okołobiegunowymi (nigdy niezachodzącymi).
Obiekty, których deklinacja
nigdy nie pojawiają się nad horyzontem.
Te znajdujące się w paśmie
podczas jednej doby gwiazdowej zarówno wschodzą, jak i zachodzą.
Wysokość ciała niebieskiego nad horyzontem podczas górowania (w trakcie przechodzenia przez południk niebieski) wynosi
- dla (górowanie na północ od zenitu):
- dla (górowanie na południe od zenitu):
W przypadku, gdy górowanie następuje w zenicie.