Grupa cykliczna

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Pierwiastki szóstego stopnia z jedynki tworzą grupę cykliczną z mnożeniem z elementem z pełniącym rolę jej generatora; grupę generuje również element z5, są to wszystkie generatory tej grupy.

Grupa cyklicznagrupa generowana przez pojedynczy element nazywany jej generatorem[1] (grupa cykliczna może mieć wiele generatorów, ale każdy z nich samodzielnie generuje tę grupę). Oznacza to, że poprzez cykliczne iterowanie (wielokrotne złożenie) działania grupowego na generatorze lub jego odwrotności można uzyskać dowolny element tej grupy; w notacji multiplikatywnej elementy są więc potęgami generatora, a w notacji addytywnej – jego wielokrotnościami.

Grupę cykliczną G daje się zatem przedstawić jako

a:={anG:n},

gdzie a jest (pewnym wybranym) generatorem grupy G. W szczególności może się zdarzyć, iż an będzie dla pewnego n równe elementowi neutralnemu e – w tym wypadku grupa zawiera skończenie wiele elementów; jeżeli taka sytuacja nie zachodzi, to grupa ma nieskończenie wiele (dokładnie: przeliczalnie wiele) elementów. Najmniejszą grupą cykliczną jest grupa trywialna zawierająca tylko jeden element; najmniejszą grupą niecykliczną jest grupa Kleina (nazywana również „czwórkową”) rzędu 4.

Grupy cykliczne należą do najprostszych i najlepiej poznanych grup: skończone i nieskończone grupy cykliczne mają tę samą strukturę co (odpowiednio) grupy addytywne n dla n (zob. arytmetyka modularna) oraz (zob. liczby całkowite). W szczególności stanowią one „budulec” niektórych rodzajów grup przemiennych, zob. klasyfikacje grup przemiennych o skończonej liczbie elementów oraz grup przemiennych o skończonej liczbie generatorów.

Grupa multiplikatywna dowolnego ciała skończonego (tj. zbiór elementów odwracalnych, czyli niezerowych, z mnożeniem) jest grupą cykliczną; w szczególności grupa multiplikatywna p× pierścienia klas reszt modulo p jest cykliczna dla dowolnej liczby pierwszej p. Ogólniej, n× jest cykliczna wtedy i tylko wtedy, gdy n=4 lub jest postaci pk lub 2pk dla nieparzystej liczby pierwszej p i liczby naturalnej k. Z drugiej strony dowolna grupa rzędu będącego liczbą pierwszą jest cykliczna.

Zastosowania

Własności grup cyklicznych leżą u podstaw wielu mechanizmów kryptograficznych, m.in. protokołu wymiany kluczy Diffiego-Hellmana, czy schematu szyfrowania z kluczem publicznym ElGamal (będącego jego rozszerzeniem); oba algorytmy wykorzystują żywotnie prostotę obliczania funkcji wykładniczej w grupach cyklicznych oraz trudność obliczeń w przypadku logarytmu dyskretnego, czyli zagadnienia odwrotnego do wspomnianego.

Z chińskiego twierdzenia o resztach dla grup cyklicznych wynika tożsamość struktur (izomorfizm) grupy mn oraz grupy iloczynu prostego m i n (podobnie dla grup mn× oraz m× i n×). Spostrzeżenie to znajduje zastosowanie w wielu obszarach matematyki stosowanej, również w kryptografii (np. współdzieleniu tajemnicy, implementacjach algorytmu Rivesta-Shamira-Adlemana), czy obliczeniach rozproszonych. Wiele algorytmów kryptograficznych (w tym RSA) zasadza się na trudności rozkładu na czynniki liczby n, który umożliwia wgląd w strukturę grupy n× jako iloczynu prostego grup cyklicznych (por. klasyfikacja skończonych grup przemiennych).

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy

Linki zewnętrzne

Szablon:Teoria grup

  1. Hazewinkel, Michiel, ed. (2001), „Cyclic group”, Encyclopedia of Mathematics, Springer, Szablon:ISBN.