Pierwiastek z jedynki

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Pierwiastek z jedynki n-tego stopnia w ciele K – element aK spełniający równośćSzablon:Odn:

an=1

gdzie n jest liczbą naturalną większą od 0. Ciałem K może być w szczególności ciało liczb zespolonych Szablon:Odn.

Grupa pierwiastków z jedynki

Zbiór wszystkich pierwiastków z jedynki stopnia n tworzy grupę ze względu na mnożenie. Grupa ta jest grupą cykliczną rzędu n, zatem jest ona izomorficzna z grupą addytywną klas reszt n.

Pierwiastki z jedynki w ciele liczb zespolonych

Pierwiastki piątego stopnia z jedynki na płaszczyźnie zespolonej

Istnieje dokładnie n różnych pierwiastków stopnia n z jedynki w zbiorze liczb zespolonych ; dane są one wzorami de Moivre'a:

ωn(k)=cos(2kπn)+isin(2kπn) , k=0,1,,n1

lub równoważnie

ωn(k)=e2πikn, k=0,1,,n1

Tradycyjnie liczby k=0,1,,n1 ustanawia się jednocześnie indeksami poszczególnych pierwiastków z jedynki stopnia n.

Pierwiastki z jedynki w ciele liczb zespolonych nazywane są także liczbami de Moivre’a dla uhonorowania francuskiego matematyka Abrahama de Moivre’a.

Przykłady

Z powyższych wzorów otrzymujemy:

  • Pierwiastki 1-go stopnia z jedynki: ω0=1
  • Pierwiastki 2-go stopnia z jedynki: ω0=1, ω1=1
  • Pierwiastki 3-go stopnia z jedynki: ω0=1,  ω1=1+i32,  ω2=1i32
  • Pierwiastki 4-go stopnia z jedynki: ω0=1,  ω1=i,  ω2=1,  ω3=i

Własności

(1) Na płaszczyźnie zespolonej pierwiastki n-tego stopnia z jedności są wierzchołkami wielokąta foremnego o n bokach wpisanego w okrąg jednostkowy, którego jeden z wierzchołków leży w punkcie 1. Realizują one podział tego okręgu na n równych części.

(2) Dla n>1 wszystkie pierwiastki z jedynki n-tego stopnia sumują się do 0:

k=0n1e2πikn=0

(3) Przypadek n=2 powyższej tożsamości jest znany pod nazwą tożsamości Eulera:

eπi+1=0

(4) Grupy n pierwiastków z jedności n-tego stopnia wyczerpują skończone podgrupy grupy multiplikatywnej ciała liczb zespolonych. Ważnymi ze względu na klasyfikację grup abelowych są grupy

p=defn=1pn,

gdzie p jest ustaloną liczbą pierwszą.

Pierwiastki pierwotne z jedynki

Pierwiastki z jedynki stopnia 6-go. Tylko pierwiastek 1-szy i 5-ty są pierwiastkami pierwotnymi (generują wszystkie inne poprzez mnozenie przez siebie).

Df. Pierwiastkami pierwotnymi stopnia n z jedynki nazywamy te spośród pierwiastków ωn(k), k=0,1,,n1, które są generatorami grupy, jaką tworzą te pierwiastki. Innymi słowy, wszystkie pozostałe pierwiastki można otrzymać z mnożenia przez siebie generatora odpowiednią ilość razy.

Tw. 1 Dla stopnia n pierwiastkiem pierwotnym z jedynki jest na pewno pierwiastek postaci

ω=cos2πn+isin2πn

lub równoważnie, w zapisie wykładniczym

ω=e2πin

Dowód: Ze wzoru de Moivre'a mamy dla k=1,,n1

ωk=(cos2πn+isin2πn)k=cos2kπn+isin2kπn1

zaś dla k=n mamy

ωn=(cos2πn+isin2πn)n=cos2π+isin2π=1,

co dowodzi, że k=n jest najniższym stopniem, dla którego ωk=1. Oznacza to, że ω=cos2πn+isin2πn jest pierwotnym pierwiastkiem z jedynki stopnia n.

Tw. 2 Pierwiastek stopnia n z jedynki o indeksie k jest pierwotny, jeżeli liczba k jest względnie pierwsza względem stopnia n pierwiastka.

Z Tw. 2 wynika stąd, że pierwiastkami prymitywnymi z jedynki są

  • 1-go stopnia: ω0=1
  • 2-go stopnia: ω1=1
  • 3-go stopnia: ω1=1+i32,  ω2=1i32
  • 4-go stopnia: ω1=i,  ω3=i
  • 5-go stopnia: ω1,  ω2,  ω3,  ω4
  • 6-go stopnia: ω1,  ω5
  • 7-go stopnia: ω1,  ω2,  ω3,  ω4,  ω5,  ω6
  • 8-go stopnia: ω1,  ω3,  ω5,  ω7
  • 9-go stopnia: ω1,  ω2,  ω4,  ω5,  ω7,  ω8
  • 10-go stopnia: ω1,  ω3,  ω7,  ω9
  • ....

Obliczając liczby pierwiastków dla poszczególnych stopni otrzymamy:

φ(1)=1,φ(2)=1, φ(3)=2,φ(4)=2, φ(5)=4,φ(6)=2, φ(7)=6,φ(8)=4, φ(9)=6,φ(10)=4,

- zgodnie z funkcją Eulera, co wyraża poniższe twierdzenie.

Tw. 3 Liczba pierwiastków pierwotnych stopnia n z jedynki jest równa φ(n), gdzie φ jest funkcją Eulera.

Tw. 4 Pierwiastek pierwotny stopnia n z jedynki spełnia równanie algebraiczne stopnia n-1 postaci:

ωn1+ωn2++ω+1=0

Dowód:

Z twierdzenia o sumowaniu się wszystkich pierwiastków stopnia n mamy

k=0n1e2πikn=0

Dokonując przekształceń i podstawiając do równania postać wykładniczą pierwiastka pierwotnego ω=e2πin otrzymamy

k=0n1(e2πin)k=k=0n1ωk=ω0+ω1++ωn1=0

Ponieważ ω0=1, to po zamianie kolejności składników sumy na odwrotny otrzymamy tezę, cnd.

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy

Bibliografia

Literatura dodatkowa

Szablon:Liczby zespolone Szablon:Teoria grup

Szablon:Kontrola autorytatywna