Modularność

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:Inne znaczenia Szablon:Dopracować Szablon:Spis treści Modularność – własność obiektów algebraicznych pierwotnie zaobserwowana w teorii grup przez Richarda Dedekinda, stąd znana też jako prawo modularności Dedekinda[uwaga 1], a następnie przeniesiona na grunt teorii pierścieni i teorii modułów[1]. Naturalnym kontekstem okazała się jednak teoria krat – kraty spełniające tę własność nazwano kratami modularnymi.

Grupy, pierścienie i moduły

Szablon:Osobny artykuł Dla dowolnych podgrup A,B,C danej grupy, dla których AC (A jest podgrupą C), zachodzi własność modularności

ABC=A(BC),

gdzie mnożenie (oznaczone przez zestawienie) oznacza iloczyn kompleksowy; w notacji addytywnej z kolei własność tam ma postać

(A+B)C=A+(BC),

przy czym dodawanie A+B oznacza grupę generowaną przez AB.

W tej postaci jest ona prawdziwa dla pierścieni, czy modułów, gdy A,B,C oznaczają ideały danego pierścienia lub podmoduły ustalonego modułu (przy założeniu A jest ideałem/podmodułem C; A+B oznacza ideał/moduł generowany przez AB)[uwaga 2][uwaga 3]. Wszystko co dotyczy modułów przenosi się bez zmian na przestrzenie liniowe.

Kraty

Dla krat własność tę można przedstawić w postaci tożsamości: dla dowolnych elementów a,b,c zachodzi

((ac)b)c=(ac)(bc).

Można ją wyrazić w słabszej postaci jednego z aksjomatów rozdzielności: dla elementów a,b,c, przy czym ac, zachodzi

(ab)c=(ac)(bc)=a(bc).

Sformułowania są równoważne, gdyż ac wtedy i tylko wtedy, gdy ac=a. Jest to w istocie postać opisana w poprzedniej sekcji dla struktur algebraicznych.

Ponieważ w dowolnej kracie prawdziwa jest nierówność

((ac)b)c(ac)(bc),

jako że tak (ac)b, jak i c są większe lub równe od ac oraz bc, to prawo modularności jest równoważne

((ac)b)c(ac)(bc).

Kraty rozdzielna, projektywna, czy metryczna są kratami modularnymi.

Przykłady

Wśród przykładów krat modularnych można wymienić kraty podgrup normalnych (permutowalnych/quasi-normalnych)[uwaga 4] danej grupy, krata podprzestrzeni danej przestrzeni liniowej (podprzestrzeni danej przestrzeni rzutowej), krata ideałów danego pierścienia, czy krata podmodułów danego modułu. We wszystkich tych przypadkach porządkiem częściowym w tych kratach jest zawieranie. Kres dolny to część wspólna zbiorów, zatem kres dolny dowolnej liczby elementów zawsze istnieje; kres górny dowolnego zbioru X elementów definiuje się jako X= {y:xy dlawszystkich xX}. W języku algebraicznym kres dolny to podgrupa, podprzestrzeń, ideał lub podmoduł generowane przez wszystkie elementy należące do sumy X.

Niech G będzie grupą, a H oraz K jej dwiema podgrupami zawartymi jedna w drugiej, dla których HKG. Jeżeli N jest podgrupą normalną w G, to NH=KN oraz HN=KN, pociągają H=K. Z prawa modularności wynika bowiem H=H(HN)=H(KN)=KNH=KKN=K; założenie normalności N jest niezbędne w celu zagwarantowania, że NH=KN ma strukturę grupy (jako iloczyny półproste).

Zobacz też

Uwagi

Szablon:Uwagi

Przypisy

Szablon:Przypisy

Linki zewnętrzne

Szablon:Teoria grup


Błąd rozszerzenia cite: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>

  1. Niem. Über die Theorie der ganzen algebraischen Zahlen (1864), fr. Sur la théorie des nombres entiers algébriques (1877), „O teorii algebraicznych liczb całkowitych” Dedekinda.