Macierz odwrotna

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Macierz odwrotnaelement odwrotny w pierścieniu macierzy kwadratowych. Uogólnieniem pojęcia macierzy odwrotnej jest tzw. uogólniona macierz odwrotna.

Definicja

Niech A będzie macierzą kwadratową ustalonego stopnia. Macierz A jest odwracalna, jeśli istnieje taka macierz B, że zachodzi

AB=BA=I,

gdzie I jest macierzą jednostkową. Macierz B nazywa się wówczas macierzą odwrotną do macierzy A i oznacza się przez A1[1].

Jeżeli taka macierz B nie istnieje, to macierz A nazywamy nieodwracalną.

Macierze kwadratowe ustalonego stopnia tworzą pierścień (łączny, nieprzemienny z jedynką), powyższe definicje określają więc element odwracalny oraz odwrotny do danego w tym pierścieniu. Należy pamiętać, że jeżeli w pierścieniu łącznym element odwrotny do danego istnieje, to jest wyznaczony jednoznacznie.

Pełna grupa liniowa

Szablon:Osobny artykuł Dla danego pierścienia R zbiór wszystkich macierzy odwracalnych stopnia n jest grupą ze względu na mnożenie macierzy. Grupę tę nazywa się pełną (ogólną) grupą liniową stopnia n nad R i oznacza GLn(R).

Odwracalność a nieosobliwość

Definicja wyznacznika macierzy kwadratowej ma sens, o ile pierścień R, nad którym zbudowana jest macierz, jest przemienny. Macierzą nieosobliwą bądź niezdegenerowaną nazywa się każdą macierz o odwracalnym wyznaczniku (jeżeli R jest ciałem, to jest to równoważne temu, że jest on różny od zera). Macierzą osobliwą albo zdegenerowaną nazywa się macierz o wyznaczniku nieodwracalnym (zerowym) – są one dzielnikami zera w pierścieniu macierzy ustalonego stopnia.

Z własności macierzy dołączonej wynika, że macierz kwadratowa nad pierścieniem przemiennym jest odwracalna wtedy i tylko wtedy, gdy jest ona nieosobliwa. Tak więc nieosobliwość macierzy staje się kryterium odwracalności macierzy.

Jeżeli pierścień R nie jest przemienny, to określenie wyznacznika staje się niemożliwe i nie istnieje prosta metoda rachunkowa pozwalająca stwierdzić odwracalność macierzy. Wyjątek stanowią algebry centralne proste R i określany w nich wyznacznik Dieudonné (o wartościach w abelianizacji R*, czyli grupie R*/[R*,R*]).

Własności

  • Macierz odwrotna do macierzy odwracalnej jest odwracalna, operacja odwracania macierzy jest inwolucją:
    (A1)1=A.
  • Iloczyn macierzy odwracalnych jest macierzą odwracalną,
    (AB)1=B1A1 (kolejność macierzy jest istotna, gdyż mnożenie macierzy nie jest przemienne!).
  • Jeżeli macierz A jest odwracalna, to także AT jest odwracalna,
    (AT)1=(A1)T.

Uwagi

  • Macierz jednostkowa I jest odwracalna oraz I1=I (wynika wprost z definicji).
  • Macierz zerowa Θ jest nieodwracalna, ogólnie – każda macierz osobliwa jest nieodwracalna.
  • Suma macierzy odwracalnych nie musi być macierzą odwracalną, niech A będzie odwracalna, wówczas A+(A)=Θ.
  • Dla nieosobliwej macierzy A zachodzi równość detA1=1detA.

Przykłady

Macierz

A=[85138]M2()

ma wyznacznik równy 1, którego odwrotność w pierścieniu również wynosi 1. Zatem macierz A ma macierz odwrotną w M2().

Rzeczywiście,

[85138][85138]=[1001]=[85138][85138],

a więc

A1=[85138].

Macierz

B=[1114] M2(8) gdzie 8 jest pierścieniem reszt modulo 8

ma wyznacznik równy 3, który w pierścieniu 8 jest odwracalny (jego odwrotność też wynosi 3).

Macierz B jest więc odwracalna, a macierzą odwrotną do niej jest

B1=[4553].

Wyznaczanie

Metoda dopełnień algebraicznych

Szablon:Osobny artykuł Macierz odwrotną do nieosobliwej macierzy A obliczamy następująco:

A1=ADdetA,

gdzie AD jest macierzą dołączoną do macierzy A (czyli transponowaną macierzą dopełnień algebraicznych).

Metoda ta zakłada równoważność nieosobliwości i odwracalności.

Metoda eliminacji Gaussa-Jordana

Szablon:Osobny artykuł Metoda eliminacji Gaussa-Jordana jest jedną z metod wyznaczania macierzy odwrotnej metodami bezwyznacznikowymi.

Niech XMi×j(K), zaś YMi×k(K). Przez [X|Y]Mi×(j+k)(K) rozumieć będziemy macierz klatkową, której pierwsze j kolumn jest kolumnami macierzy X, a następne k kolumn jest kolumnami macierzy Y (kreska między nimi służy oddzieleniu tych podmacierzy od siebie).

Aby znaleźć macierz odwrotną do A, należy rozwiązać układ równań AB=I względem macierzy B, która jest szukaną macierzą odwrotną. Należy więc do obu podmacierzy macierzy [A|I] domnożyć macierz B (z definicji wynika, że nie ma różnicy czy prawo-, czy lewostronnie) otrzymując w ten sposób macierz [AB|IB] (lub [BA|BI]). Ponieważ B=A1 to ostatecznie możemy interpretować tę operację jako [A|I][I|A1].

Operacja mnożenie macierzy nie jest prosta i dodatkowo nie znamy wartości macierzy B, wystarczy jednak w sposób zachowujący rozwiązania tego układu równań przekształcić macierz [A|I] w macierz [I|A1]. Sprowadza się to ostatecznie do przekształcenia podmacierzy A w podmacierz jednostkową I za pomocą neutralnych dla rozwiązań takiego układu operacji elementarnych na wierszach, działając przy tym na całej macierzy połączonej. Najszybszym zaś algorytmem wykorzystującym te operacje jest właśnie metoda eliminacji Gaussa-Jordana.

Przypadki szczególne

  • Macierz odwrotna do macierzy diagonalnej powstaje poprzez odwrócenie współczynników głównej przekątnej:
    diag(λ1,,λn)1=diag(1λ1,,1λn).
  • Macierz odwrotna do macierzy ortogonalnej Q jest równa jej transpozycji (przestawieniu):
    Q1=QT.
  • Macierz odwrotna do macierzy wymiaru 2×2 może być szybko wyznaczona według wzoru
    [abcd]1=1adbc[dbca].

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy

Linki zewnętrzne

Szablon:Macierz Szablon:Przekształcenia liniowe Szablon:Teoria grup