Funkcja tworząca prawdopodobieństwa

Z testwiki
Wersja z dnia 23:06, 22 kwi 2023 autorstwa imported>Szoltys-bot (poprawa martwych linków zewnętrznych)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Funkcja tworząca prawdopodobieństwa dyskretnej zmiennej losowej – przedstawienie szeregu potęgowego (funkcji tworzącej) funkcji masy prawdopodobieństwa zmiennej losowej. Funkcje tworzące prawdopodobieństwa są często wykorzystywane ze względu na ich zwięzły opis ciągu prawdopodobieństw (X=k) w funkcji rozkładu prawdopodobieństwa zmiennej losowej X oraz do połączenia z dobrze rozwiniętą teorią szeregów potęgowych z nieujemnymi współczynnikami.

Definicja formalna

Przypadek jednowymiarowy

Jeżeli X jest dyskretną zmienną losową o wartościach ze zbioru nieujemnych liczb całkowitych {0,1,}, to funkcja tworząca prawdopodobieństwo X jest definiowana jako[1]

GX(z)=𝔼(zX)=k=0(X=k)zk.

Indeksy w oznaczeniach GX i PX są często używane do podkreślenia, że te oznaczenia odnoszą się do konkretnej zmiennej losowej X i do jej rozkładu. Szereg potęgowy jest zbieżny bezwzględnie co najmniej dla wszystkich liczb zespolonych z, takich że |z|1. W wielu przykładach promień zbieżności jest większy.

Przypadek wielowymiarowy

Jeśli X=(X1,,Xd) jest dyskretną zmienną losową o wartościach w d-wymiarowej kracie nieujemnych liczb całkowitych {0,1,}d, wtedy funkcję tworząca prawdopodobieństwa X jest zdefiniowana jako

G(z)=G(z1,,zd)=𝔼(z1X1zdXd)=x1,,xd=0p(x1,,xd)z1x1zdxd,

gdzie p jest funkcją masy prawdopodobieństwa X. Szereg potęgowy jest zbieżny bezwzględnie co najmniej na wszystkich złożonych wektorach z=(z1,,zd)Cd z max{|z1|,,|zd|}1.

Właściwości

Szeregi potęgowe

Funkcje tworzące prawdopodobieństwo spełniają wszystkie warunki szeregów potęgowych o współczynnikach nieujemnych. W szczególności, G(1)=1, gdzie G(1)=limz1G(z) od dołu, ponieważ prawdopodobieństwa muszą sumować się do jedynki. Wynika z tego, że promień zbieżności każdej funkcji tworzącej prawdopodobieństwa musi być równy co najmniej 1 na mocy twierdzenia Abela dla szeregów potęgowych o nieujemnych współczynnikach.

Prawdopodobieństwa i wartości oczekiwane

Następujące własności pozwalają na wyprowadzenie różnych podstawowych wielkości związanych z X:

1. Funkcja gęstości prawdopodobieństwa X można wyznaczyć za pomocą pochodnej G

p(k)=(X=k)=G(k)(0)k!.

2. Z Własności 1 wynika, że jeśli zmienne losowe X i Y mają równe funkcje tworzące prawdopodobieństwa, GX=GY, to PX=PY. To znaczy, że jeśli X i Y mają funkcje tworzące prawdopodobieństwa, to mają identyczne rozkłady.

3. Normalizacja funkcji gęstości prawdopodobieństwa może być wyrażona poprzez funkcje tworzące wzorem:

𝔼(1)=G(1)=i=0f(i)=1.

Wartość oczekiwana X jest wyrażona jako

𝔼(X)=G(1).

Bardziej ogólnie, k-ty moment silni 𝔼(X)n=𝔼(X(X1)(Xk+1)), X jest dany przez

E(X!(Xk)!)=G(k)(1),k0.

Więc wariancja X jest wyrażona przez

Var(X)=G(1)+G(1)[G(1)]2.

4. Gx(et)=MX(t), gdzie X jest zmienną losową, G(t) funkcją tworzącą prawdopodobieństwa, a M(t) jest funkcją tworzącą momenty.

Funkcje niezależnych zmiennych losowych

Funkcje tworzące prawdopodobieństwo są szczególnie przydatne przy zajmowaniu się funkcjami niezależnych zmiennych losowych. Na przykład:

  • Jeśli X1,X2,,Xn jest ciągiem niezależnych (i niekoniecznie o identycznym rozkładzie) zmiennych losowych i
Sn=i=1naiXi,
gdzie ai są stałymi, wtedy funkcja tworząca prawdopodobieństwa jest dana przez
GSn(z)=𝔼(zSn)=𝔼(zi=1naiXi)=GX1(za1)GX2(za2)GXn(zan).
Na przykład jeśli
Sn=i=1nXi,
to funkcja tworząca prawdopodobieństwa G Sn (z), jest dana przez
GSn(z)=GX1(z)GX2(z)GXn(z).
Z powyższego wynika również, że funkcja tworząca prawdopodobieństwa różnicy dwóch niezależnych zmiennych losowych S=X1X2 jest
GS(z)=GX1(z)GX2(1/z).
  • Przypuśćmy, że N jest także niezależną dyskretną zmienną losową przyjmującą wartości nieujemnych liczb całkowitych, z funkcją tworzącą prawdopodobieństwa GN. Jeśli x1,x2,,Xn są niezależnymi i i o identycznych rozkładach ze wspólną funkcją tworzącą prawdopodobieństwa GX, wtedy
GSN(z)=GN(GX(z)).
Można to zobaczyć, stosując twierdzenie o całkowitej wartości oczekiwanej, jak następuje:
GSN(z)=𝔼(zSN)=𝔼(zi=1NXi)=𝔼(𝔼(zi=1NXi|N))=𝔼((GX(z))N)=GN(GX(z)).
Ten ostatni fakt jest przydatny w badaniach procesu Galtona-Watsona.
  • Przypuśćmy znowu że N jest także niezależną, dyskretna zmienną losową o wartości ze zbioru nieujemnych liczb całkowitych, z funkcją tworzącą prawdopodobieństwa GN. Jeżeli x1,x2,,Xn są niezależnymi zmiennymi losowymi, ale nie o identycznych rozkładach, gdzie GXi oznacza funkcję tworzącą prawdopodobieństwa Xi, wtedy
GSN(z)=i1fik=1iGXi(z).
Dla Xi o identycznych rozkładach Xi, to upraszcza się do tożsamości powyżej. Ogólny przypadek jest czasami przydatny do uzyskania dekompozycji SN poprzez funkcje tworzące.

Przykłady

  • Funkcja tworząca prawdopodobieństwa zmiennej losowej stałej równej c, to znaczy (X=c)=1, jest
G(z)=zc.
  • Funkcja tworząca prawdopodobieństwa dwumianowej zmiennej losowej, liczba sukcesów w n, próbach z prawdopodobieństwem p sukcesu w każdej próbie, jest
G(z)=((1p)+pz)n.
Należy pamiętać, że jest to n-krotny funkcji tworzącej prawdopodobieństwa losowej zmiennej Bernoulliego z parametrem p.
  • Funkcja tworząca prawdopodobieństwa zmiennej losowej dwumianowej ujemnej, liczba niepowodzeń które nastąpiły przed r-tym sukcesem z prawdopodobieństwem sukcesu p w każdej próbie, jest
G(z)=(p1(1p)z)r.
Pamiętajmy że jest to r-krotny produkt funkcji tworzącej prawdopodobieństwa geometrycznej zmiennej losowej.
G(z)=eλ(z1).

Pojęcia pokrewne

Funkcja tworząca prawdopodobieństwa jest przykładem funkcji tworzącej ciąg: zobacz także formalne szeregi potęgowe. Jest to czasem nazywane transformatą Z funkcji masy prawdopodobieństwa.

Inne funkcje tworzące zmiennych losowych obejmują funkcję generowania momentów, funkcję charakterystyczną i funkcję tworzącą kumulanty.

Przypisy

Szablon:Przypisy