Kumulanta

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Kumulanta to pojęcie z zakresu teorii prawdopodobieństwa i statystyki.

Kumulantami κn rozkładu prawdopodobieństwa nazywamy wielkości spełniające własność:

E(etX)=exp(n=1κntn/n!),

gdzie X jest zmienną losową, dla rozkładu prawdopodobieństwa której obliczane są kumulanty. Innymi słowy, κnn! jest n-tym współczynnikiem w rozwinięciu w szereg potęgowy logarytmu funkcji generującej momenty. Logarytm funkcji generującej momenty nazywany jest funkcją generującą kumulanty.

Problem kumulant to próba uzyskania funkcji gęstości rozkładu prawdopodobieństwa z jego ciągu kumulant. W niektórych przypadkach rozwiązanie problemu nie istnieje, w niektórych istnieje dokładnie jedno rozwiązanie, w niektórych więcej niż jedno rozwiązanie.

Niektóre własności kumulant

Niezmienniczość

Zachodzą następujące własności:

  • κ1(X+c)=κ1(X)+c,
  • κn(X+c)=κn(X) dla n2,

gdzie c jest stałą.

Oznacza to, że stałą dodajemy tylko do pierwszej kumulanty, wyższe kumulanty pozostają niezmienione.

Jednorodność

Kumulanty są jednorodne stopnia n, to znaczy:

κn(cX)=cnκ(X).

Addytywność

Jeśli X i Yniezależnymi zmiennymi losowymi, zachodzi:

κn(X+Y)=κn(X)+κn(Y).

Kumulanty i momenty

Kumulanty są powiązane z momentami następującą zależnością:

κn=mnk=1n1(n1k1)κkmnk.

n-ty moment zwykły mn jest wielomianem n-tego stopnia w pierwszych n kumulantach, zatem:

m1=κ1
m2=κ2+κ12
m3=κ3+3κ2κ1+κ13
m4=κ4+4κ3κ1+3κ22+6κ2κ12+κ14
m5=κ5+5κ4κ1+10κ3κ2+10κ3κ12+15κ22κ1+10κ2κ13+κ15
m6=κ6+6κ5κ1+15κ4κ2+15κ4κ12+10κ32+60κ3κ2κ1+20κ3κ13+15κ23+45κ22κ12+15κ2κ14+κ16.

Aby uzyskać wzory na zależność kumulant od momentów centralnych, należy we wszystkich wzorach opuścić składniki, gdzie κ1 występuje jako czynnik.

Kumulanty i podział zbioru

Kumulanty mają ciekawą interpretację kombinatoryczną: współczynniki definiują określone podziały zbioru. Ogólna postać tych wielomianów to:

mn=πBπκ|B|,

gdzie:

  • π przebiega przez wszystkie podziały zbioru n-elementowego,
  • Bπ” jest jednym z bloków, na które zbiór jest podzielony,
  • |B| jest liczebnością zbioru B.

Każdy jednomian to stała pomnożona przez iloczyn kumulant, w których suma indeksów wynosi n (np. dla κ3 κ22 κ1, suma indeksów wynosi 3 + 2 + 2 + 1 = 8, pojawia się ona w wielomianie, który wyraża ósmą kumulantę za pomocą ośmiu pierwszych kumulant). Podziałowi liczby całkowitej n odpowiadają poszczególne składniki. Współczynniki w każdym składniku to liczba podziałów n-elementowego zbioru, które łączą się w podziały n kiedy elementy zbioru stają się nierozróżnialne.

Kumulanty niektórych rozkładów prawdopodobieństwa

  • Kumulanty rozkładu normalnego o średniej μ i odchyleniu standardowym σ wynoszą κ1=μ, κ2=σ2 i κn=0 dla n>2.

Zobacz też