Funkcja rozkładu

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:Inne znaczenia Funkcja rozkładu – w fizyce jest to wielkość równa liczbie cząstek (gazu lub cieczy) mających w danej chwili określone z zadaną dokładnością położenie i prędkość. Funkcja rozkładu jest podstawowym pojęciem kinetycznej teorii gazów, fizyki statystycznej i mechaniki płynów.

Definicja

W kinetycznej teorii gazów funkcja rozkładu f jest funkcją siedmiu parametrów makroskopowych: trzech składowych położenia (x,y,z), trzech składowych prędkości (vx,vy,vz) i czasu t. Definiuje się ją tak, by wyrażenie

f(x,y,z;vx,vy,vz;t)d3rd3v

równe było liczbie cząstek mających w chwili t prędkość w elemencie objętości d3v wokół prędkości (vx,vy,vz) i położenie w elemencie objętości d3r wokół punktu (x,y,z).

W równaniu powyższym wielkości d3v i d3r nie są wielkościami infinitezymalnymi w sensie matematycznym. Typowe w matematyce przejście graniczne

d3v0,d3r0

jest na gruncie fizyki klasycznej jałowe, gdyż prowadzi do utraty ciągłości i gładkości f (patrz: teoria dystrybucji), a na gruncie fizyki kwantowej – wręcz niewykonalne (patrz: zasada nieoznaczoności). Dlatego d3v i d3r należy rozumieć jako elementy objętości na tyle duże, by zawierały bardzo dużą liczbę cząstek (np. 109); jednocześnie na tyle małe, by były dużo mniejsze od charakterystycznych długości dla zjawisk makroskopowych opisywanych funkcją rozkładu (np. d3r1010cm3). Dzięki takiej definicji funkcję rozkładu można traktować jako ciągłą i różniczkowalną funkcję swoich siedmiu parametrów.

Własności

Funkcja rozkładu spełnia warunki

n(x,y,z,t)=f(x,y,z;vx,vy,vz;t)dvxdvydvz
N(t)=Vn(x,y,z,t)dxdydz,

gdzie:

n(x,y,z,t)koncentracja cząstek w chwili t w punkcie (x,y,z),
N(t) – liczba cząstek w chwili t w zadanej objętości V,
V – pewna zadana objętość.

Przestrzeń μ

Przestrzeń rozpięta przez siedem argumentów funkcji rozkładu, czyli trzech składowych położenia (x,y,z), trzech składowych prędkości (vx,vy,vz) i czasu t zwana jest przestrzenią μ.

Zobacz też

Bibliografia

  • Kerson Huang, Mechanika statystyczna, wydanie II, PWN, Warszawa 1987.

Szablon:Kontrola autorytatywna