Twierdzenie o reprezentacji algebr Heytinga

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Twierdzenie o reprezentacji algebr Heytinga – odpowiednik twierdzenia Stone’a o reprezentacji algebr Boole’a dla algebr Heytinga. Twierdzenie to mówi, że każda algebra Heytinga jest izomorficzna z pewną podalgebrą topologicznej algebry Heytinga swojej przestrzeni Stone’a.

Twierdzenie

Szablon:Dopracować

Definicja Φ oraz przestrzeni Stone’a dla algebry Heytinga

Niech będzie algebrą Heytinga z uniwersum H. Algebry Heytinga są wzbogaceniem krat rozdzielnych, a więc na mocy twierdzenia o reprezentacji dla krat rozdzielnych odwzorowanie Φ:H(𝒮) dane wzorem

Φ(a):={F𝒮:aF}

jest izomorfizmem krat.

W szczególności jest ono także izomorfizmem krat ograniczonych, ponieważ

Φ()=,Φ()=𝒮.

Niech teraz 𝒯 będzie najmniejszą topologią na 𝒮, w której wartościami odwzorowania Φ są zbiory otwarte. Okazuje się, że Φ(H) jest bazą tej przestrzeni.

Topologię tę nazywamy topologią Stone’a. Przestrzeń 𝒮,𝒯 nazywamy przestrzenią Stone’a algebry .

Φ jest homomorfizmem algebr Heytinga i algebry topologicznej 𝒯.

Należy jeszcze pokazać, że Φ zachowuje działanie 𝐂, czyli że

Φ(ab)=Φ(a)Φ(b).

Skoro Φ jest izomorfizmem krat, to

Φ(a)Φ(ab)=Φ(a(ab))Φ(b), skąd Φ(ab)Φ(a)Φ(b).

Dla dowodu inkluzji przeciwnej, niech xΦ(a)Φ(b). Wówczas, skoro Φ``|| jest bazą topologii Stone’a, istnieje c||, dla którego

xΦ(c)Φ(a)Φ(b)Φ(a)Φ(b), skąd Φ(c)Φ(a)Φ(b), czyli Φ(ca)Φ(b).

Ponieważ Φ jest izomorfizmem, znaczy to, że cab, czyli, że cab, a stąd xΦ(c)Φ(ab), co było do pokazania.

Wymiar i topologia przestrzeni Stone’a

Załóżmy teraz, że jest wzbogaceniem algebry Boole’a.

Wówczas:

  1. Każdy filtr pierwszy jest ultrafiltrem.
  2. Jeśli a∉F, to ¬aF, dla F𝒮.

Stąd wynika, po pierwsze, że przestrzeń Stone’a jest zerowymiarowa, bo jej baza Φ(H), składa się z elementów otwarto-domkniętych, co wynika stąd, że Φ(a)=Φ(¬a),aH,.

Jeśli teraz F,G𝒮 są różne, to istnieją fFG i gGF. Wówczas też jednak ¬fG i ¬gF, skąd f¬gF i g¬fG. Oczywiście FΦ(f¬g) oraz GΦ(g¬f), zaś zbiory Φ(f¬g) i Φ(g¬f) są rozłączne. W ten sposób pokazaliśmy, że przestrzeń Stone’a jest przestrzenią topologiczną Hausdorffa.

Zwartość przestrzeni Stone’a

Załóżmy teraz, że ()𝒮=jJΦ(aj) dla pewnej rodziny {aj:jJ} elementów algebry . Niech dalej, dla F||, funkcja χF:||{0,1} będzie funkcją charakterystyczną zbioru F. Wówczas

F𝒮χF𝐡𝐨𝐦(,2), gdzie 2 jest dwuelementową algebrą Boole’a, oraz
FΦ(a)aF𝒮(χF(a)=1)(F𝒮)χF𝐡𝐨𝐦(,2)πa1``{1},a||,

gdzie πa:||{0,1}{0,1} jest funkcją rzutu na a-tą (a||) współrzędną potęgi ||{0,1} przestrzeni dyskretnej {0,1}. Tym samym, warunek () równoważny jest warunkowi 𝐡𝐨𝐦(,2)=jJ[𝐡𝐨𝐦(,2)πaj1({1}].

Ponieważ produkt ||{0,1} zwartych przestrzeni Hausdorffa, na mocy BPI, jest przestrzenią zwartą, a 𝐡𝐨𝐦(,2) jest domknięty w ||{0,1}, zaś zbiory 𝐡𝐨𝐦(,2)πaj1({1}) są otwarte w topologii indukowanej na 𝐡𝐨𝐦(,2), istnieje skończone J0J, dla którego 𝐡𝐨𝐦(,2)=jJ0[𝐡𝐨𝐦(,2)πa1({1})], co oznacza, że 𝒮=jJ0Φ(aj).

Pokazaliśmy zatem, że z dowolnego pokrycia bazowego przestrzeni Stone’a algebry Boole’a można wybrać podpokrycie skończone, a to oznacza, że jest ona zwarta.

Wniosek
Każda algebra Boole’a jest izomorficzna z podalgebrą algebry zbiorów otwarto-domkniętych pewnej zerowymiarowej zwartej przestrzeni Hausdorffa.
Uwaga
Zgodność odwzorowania Stone’a z działaniem dopełnienia kraty wynika ze związków:
Φ()=iΦ()=𝒮.