Otoczenie i sąsiedztwo

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Otoczenie – wieloznaczne pojęcie matematyczne, różnie definiowane w analizie i topologii. W każdym wypadku jest to pewien typ zbioru zawierającego dany punkt lub ustalony zbiór. Czasem wymaga się, by otoczenie było zbiorem otwartym[1].

Blisko powiązanym pojęciem jest sąsiedztwo punktu – otoczenie punktu z wyłączeniem jego samego[2]. Jeśli Ux jest otoczeniem punktu x, to jego sąsiedztwem nazywa się różnicę zbiorów[2][3]:

Sx:=Ux{x}.

Za pomocą otoczeń i sąsiedztw definiuje się inne pojęcia matematyczne, np. część przedmiotów analizy jak ekstremum funkcji[4] i granice funkcji w punkcie[5][3].

Otoczenia i sąsiedztwa liczb rzeczywistych

Pokazany przedział na osi rzeczywistej to otoczenie otwarte punktu a z promieniem ε (epsilon).

Na prostej rzeczywistej otoczenie punktu x0 definiuje się jako pewien typ przedziału otwartego; dokładne znaczenie zależy od kontekstu:

  • otoczenie w sensie wąskim (sensu stricto) to każdy przedział otwarty złożony ze wszystkich liczb odległych od x0 o mniej niż ustalona wartość, zwana promieniem otoczenia[2]:
U(x0,ε):={x:|xx0|<ε}==(x0ε;x0+ε).
  • otoczenie w sensie szerokim (sensu largo) to dowolny przedział otwarty zawierający punkt x0[1][3]; punkt ten nie musi być pośrodku tego przedziału, a przedział nie musi być ograniczony – może nim być cała oś rzeczywista[2]:
Ux=(a;b)={x:a<x<b}.

Oprócz tego dla każdego punktu x definiuje się[2][6]:

  • sąsiedztwo, czyli różnicę odpowiedniego przedziału i tego punktu, tj. sumę mnogościową przedziałów: Sx=(a;b){x}=(a;x)(x;b);
  • sąsiedztwo lewostronne, czyli przedział otwarty, którego prawym końcem (kresem górnym) jest ten punkt: Sx=(a;x);
  • sąsiedztwo prawostronne, czyli przedział otwarty, którego lewym końcem (kresem dolnym) jest ten punkt: Sx+=(x;a).

Za pomocą sąsiedztw jednostronnych definiuje się granice jednostronne funkcji w punkcie[6].

Otoczenia w przestrzeniach metrycznych

Zbiór V na płaszczyźnie jest otoczeniem punktu p jeżeli istnieje koło bez brzegu (czyli otwarta kula w przestrzeni dwuwymiarowej) zawierające p i zawarte w V.

W przestrzeni metrycznej X z metryką d otoczenie punktu można określić za pomocą kul otwartych.

Otoczenia punktu

V jest otoczeniem punktu p jeśli istnieje kula otwarta o środku w punkcie p i promieniu r>0, tj.

Br(p)={xX:d(x,p)<r},

która jest zawarta w zbiorze V.

Przykłady otoczeń otwartych

  • Na płaszczyźnie euklidesowej 2 otoczeniem otwartym punktu x jest np. dowolne koło bez brzegu zawierające ten punkt (niekoniecznie umieszczony w środku koła), zaś jego sąsiedztwem jest to koło bez tego punktu.
  • W przestrzeni euklidesowej 3 otoczeniem otwartym punktu x jest np. dowolna kula bez brzegu zawierająca ten punkt (niekoniecznie umieszczony w środku kuli), zaś jego sąsiedztwem jest kula bez tego punktu.

Otoczenia jednostajne zbioru

Zbiór S na płaszczyźnie i jednostajne otoczenie V zbioru S.

Otoczeniem jednostajnym zbioru S w przestrzeni metrycznej nazwiemy zbiór V o tej własności, że istnieje taka liczba r>0, że dla każdego pS kula otwarta o środku w punkcie p i promieniu r, tj.

Br(p)={xX:d(x,p)<r},

jest zawarta w zbiorze V.

Innymi słowy, zbiór V jest sumą wszystkich kul o ustalonym promieniu i środkach w punktach zbioru S.

Otoczenia w przestrzeniach topologicznych

Otoczenia punktu

Niech x będzie elementem przestrzeni topologicznej (X,τ). Zbiór VX jest otoczeniem punktu x, gdy istnieje zbiór otwarty Uτ, dla którego

xUV.

Innymi słowy, zbiór V jest otoczeniem punktu x, jeśli xIntV, gdzie IntV oznacza wnętrze zbioru VSzablon:Odn.

Uwaga 1: Otoczenie punktu nie musi być zbiorem otwartym – wystarczy, że zawiera zbiór otwarty zawierający dany punkt. W szczególności, otoczenie może być zbiorem domkniętym, zwartym itd. Otoczenia takie nazywamy odpowiednio otoczeniem otwartym, domkniętym, zwartym itp.

Uwaga 2: Należy zwracać uwagę na konwencje stosowane przez różnych autorów. Niektórzy z nich za otoczenia punktu przyjmują wyłącznie zbiory otwarte zawierające dany punkt[1]Szablon:Odn. W stosowanej tu terminologii otoczenia takie nazywamy otoczeniami otwartymi.

Otoczenia zbioru

Niech S jest podzbiorem X. Otoczeniem zbioru S jest zbiór zawierający zbiór otwarty, który zawiera S. W szczególności, otoczenie zbioru jest otoczeniem każdego punktu tego zbioru

Inaczej mówiąc suma otoczeń wszystkich punktów zbioru jest jego otoczeniem.

System otoczeń a topologia

Jeżeli dla każdego punktu x zbioru X dana jest pewna rodzina B(x) podzbiorów U zbioru X spełniająca warunki:

  1. dla każdego UB(x) mamy, że xU,
  2. dla dowolnego UB(x) istnieje takie VB(x), że UB(y) dla wszelkich yV,

to fakt ten można wykorzystać do określenia topologii w zbiorze X: zbiór otwarty definiuje się jako zbiór, który wraz z każdym swoim punktem x zawiera również pewien zbiór z rodziny B(x).

Otoczenie jako pojęcie pierwotne aksjomatyki

Pierwsza aksjomatyka przestrzeni topologicznej, podana przez Hausdorffa, była oparta na pojęciu otoczenia.

Definicja. Przestrzenią topologiczną nazywamy parę (X,τ) złożoną ze zbioru X oraz rodziny

τ={τx}xX

zbiorów τx, których elementami są podzbiory (zwane otoczeniami elementu x) zbioru X spełniające następujące aksjomaty:

  1. Każde otoczenie x zawiera x oraz zbiór X jest otoczeniem każdego swojego punktu.
  2. Każdy zbiór zawierający jakieś otoczenie x jest także otoczeniem x.
  3. Przecięcie dowolnej pary otoczeń x jest także otoczeniem x.
  4. W każdym otoczeniu x zawarte jest takie otoczenie x, które jest zarazem otoczeniem każdego swojego punktuSzablon:Odn.

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Szablon:Kontrola autorytatywna

  1. 1,0 1,1 1,2 Szablon:Encyklopedia PWN
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Szablon:Otwarty dostęp Mariusz Doliński, Co to jest otoczenie punktu na prostej?, Zintegrowana Platforma Edukacyjna, zpe.gov.pl [dostęp 2024-01-31].
  3. 3,0 3,1 3,2 Szablon:Otwarty dostęp Katarzyna Czyżewska, Definicja granicy funkcji w punkcie i w nieskończoności, serwis „Open AGH”, Akademia Górniczo-Hutnicza, pre-epodreczniki.open.agh.edu.pl, 29 czerwca 2022 [dostęp 2024-01-31].
  4. Szablon:Encyklopedia PWN
  5. Szablon:Otwarty dostęp Mariusz Doliński, Granica funkcji w punkcie według Cauchy'ego, Zintegrowana Platforma Edukacyjna, zpe.gov.pl [dostęp 2024-01-31].
  6. 6,0 6,1 Szablon:Otwarty dostęp Katarzyna Czyżewska, Granice jednostronne i WKW istnienia granicy funkcji, serwis „Open AGH”, Akademia Górniczo-Hutnicza, pre-epodreczniki.open.agh.edu.pl, 19 czerwca 2017 [dostęp 2024-02-01].