Odejmowanie

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Odejmowaniedziałanie odwrotne do dodawania. Odejmowane obiekty to odpowiednio odjemna i odjemnik, wynik zaś nazywany jest różnicą[1].

Odejmowanie oznaczane jest zwyczajowo znakiem minusa[uwaga 1].

Odejmowanie zalicza się do czterech podstawowych działań arytmetycznych[2].

Odejmowanie liczb

Najczęściej używane jest odejmowanie liczb, np. 32=1, co czyta się: „trzy minus dwa równa się jeden” albo „trzy odjąć dwa równa się jeden”.

Odejmowanie pisemne liczb naturalnych

Poniżej podany jest przykład obliczania różnicy dwóch trzycyfrowych liczb: 654 i 273. Piszemy drugą liczbę pod pierwszą, a cyfry ustawiamy w kolumnach wyrównując je do prawej; pod drugą liczbą rysujemy linię:

654273

Cyfrą jedności 654 jest 4; cyfrą jedności 273 jest 3. Obliczamy 43=1, więc na pozycji jedności pod kreską piszemy 1:

6542731

Cyfrą dziesiątek 654 jest 5; cyfrą dziesiątek 273 jest 7. Ponieważ 5<7 i wynik wyszedłby ujemny „pożyczamy” 1 z następnej pozycji. Oznacza to, że teraz dodajemy 10, a przy następnej cyfrze odejmiemy 1. Mamy zatem 157=8; piszemy 8 pod kreską na kolejnym od prawej miejscu, a 1 pożyczamy z kolumny setek, co można sobie zanotować na boku:

165427381

Pozostała kolumna setek: odejmujemy 621 (ten 1 to „pożyczka”) z trzeciej kolumny, otrzymując 3, piszemy 3 w kolumnie setek pod kreską:

1654273381

otrzymując wynik 654273=381.

W ten sposób odejmuje się zawsze mniejszą liczbę od większej. Jeśli chcemy odjąć większą od mniejszej, zamieniamy je, odejmujemy, a na koniec przed wynikiem stawiamy znak minusa (gdyż wynik będzie wtedy liczbą ujemną). Na przykład chcąc obliczyć 2354, obliczamy 5423=31, a następnie dostawiamy minus otrzymując 2354=(31).

Ten sam algorytm może służyć do odejmowania liczb w dowolnym systemie pozycyjnym.

Odejmowanie liczb całkowitych

Możliwe są cztery przypadki, różniące się znakiem odejmowanych liczb:

  • Jeśli obydwie są nieujemne, odejmujemy je tak jak liczby naturalne powyżej. Znak różnicy zależy od tego, czy większa jest odjemna, czy odjemnik.
  • Jeśli obydwie są ujemne (oznaczmy je a i b), to wynikiem jest różnica ich wartości bezwzględnych a i b zapisanych w odwrotnej kolejności: (a)(b)=ba. Tu również znak zależy od tego, czy większa jest odjemna, czy odjemnik.
  • Jeśli pierwsza liczba jest nieujemna (a) a druga ujemna (b), to odejmowanie sprowadza się do dodawania ich wartości bezwzględnych: a(b)=a+b.
  • Jeśli pierwsza liczba jest ujemna (a) a druga nieujemna (b), to odejmowanie sprowadza się do dodania ich wartości bezwzględnych i zmiany znaku wyniku: ab=(a+b).

Zamiast tych reguł wystarczy pamiętać jedną: odjąć liczbę b – to znaczy dodać przeciwną do niej liczbę b.

Odejmowanie ułamków

Dla liczb wymiernych ab i cd odejmowanie wymaga najpierw tzw. sprowadzenia do wspólnego mianownika, czyli takiego przekształcenia tych ułamków, aby ich mianowniki były równe.

Wówczas można zastosować wzór:

kmlm=klm.

Najmniejszym wspólnym mianownikiem, jaki można tu zastosować, jest najmniejsza wspólna wielokrotność mianowników odjemnej i odjemnika.

Przykład:

3416=3×34×31×26×2=912212=9212=712.

Można też wykorzystać fakt, że sprowadzenie do wspólnego mianownika najłatwiej wykonać mnożąc licznik i mianownik pierwszego ułamka przez mianownik drugiego ułamka, a licznik i mianownik drugiego ułamka przez mianownik pierwszego. Odejmowanie sprowadza się wtedy do wzoru:

abcd=adbdcbdb=adcbbd.

Przykład:

3416=3×64×61×46×4=3×61×44×6=1424=712.

W przypadku odejmowania pisemnego ułamków dziesiętnych należy przesunąć obydwie liczby tak, aby przecinek dziesiętny był w tym samym miejscu:

12,55,816,69

Definicja formalna

Formalnie odejmowanie definiowane jest jako działanie odwrotne do dodawania[2]:

ab=ca=b+c.

Działanie odejmowania można także zdefiniować osobno dla każdego rodzaju liczb:

  • odejmowanie dwóch liczb całkowitych ab i cd (gdzie a,b,c,d) określone jest wzorem
(ab)(cd)=(a+d)(b+c);
abcd=adbcbd (w ogólności wzór ten jest definicją odejmowania w dowolnym ciele ułamków);
(a+bi)(c+di)=(ac)+(bd)i;
(a+bi+cj+dk)(p+qi+rj+sk)=(ap)+(bq)i+(cr)j+(ds)k.

Własności różnicy wynikające z własności odjemnej i odjemnika

Odjemna Odjemnik Różnica
parzysta parzysty parzysta
nieparzysta nieparzysty parzysta
parzysta nieparzysty nieparzysta
naturalna naturalny całkowita
całkowita całkowity całkowita
całkowita niecałkowity niecałkowita
wymierna wymierny wymierna
wymierna niewymierny niewymierna
większa mniejszy dodatnia
mniejsza większy ujemna
algebraiczna algebraiczny algebraiczna
algebraiczna przestępny przestępna
rzeczywista rzeczywisty rzeczywista
zespolona zespolony zespolona

Kolejność wykonywania działań

Odejmowanie wykonujemy od lewej do prawej:

abcd=((ab)c)d.

Kolejność wykonywania odejmowania ma znaczenie (odejmowanie nie jest łączne):

(43)2=12=1,

ale

4(32)=41=3.

Odejmowanie nie jest również przemienne, zamiana argumentów zmienia znak różnicy:

104=6,

ale

410=6.

Różnica funkcji

Różnicę funkcji f,g:XY, gdzie Y jest pewnym zbiorem ze dodawaniem jako działaniem wewnętrznym (czyli grupą czy, w szczególności, przestrzenią liniową) definiuje się jako

(fg)(x)=f(x)g(x) dla wszystkich xX.

Przykłady użycia:

  • Traktując macierze jako funkcje można określić w ten sposób działanie odejmowania macierzy. Aby odjąć dwie macierze wystarczy odjąć ich elementy.
  • Traktując ciągi jako funkcje można określić odejmowanie ciągów.
  • Traktując wielomiany (właściwie funkcje wielomianowe) jako funkcje rzeczywiste otrzymujemy analogiczną definicję odejmowania, używaną w analizie matematycznej.
  • Traktując wielomiany jako ciągi współczynników (np. zapisując 3x2+x+5 jako (5,1,3,0,0,)) otrzymuje się definicję różnicy wielomianów używaną w algebrze abstrakcyjnej; aby odjąć dwa wielomiany należy odjąć ich współczynniki. Definicję tę rozszerza się w oczywisty sposób na pierścień szeregów formalnych.

Odejmowanie modulo

Działanie odejmowania można określić w pierścieniu Zn.

Odejmowanie modulo polega na obliczaniu reszty z dzielenia różnicy liczb przez n. Przykład: w algebrze Z5 zachodzi:

014 (mod5),
413 (mod5),
440 (mod5).

Odejmowanie wektorów

Szablon:Osobny artykuł Odejmowanie wektorów polega na odejmowaniu ich współrzędnych. Można też sprowadzić odejmowanie wektora do dodawania wektora o przeciwnym zwrocie. Wówczas takie dwa wektory można dodawać algebraicznie lub geometrycznie (używając reguły trójkąta lub reguły równoległoboku)

Gdy a jest punktem oraz b jest wektorem to różnicę ab należy rozumieć jako translację punktu a o wektor b.

Odejmowanie jako działanie w strukturze algebraicznej

Odejmowanie elementów a i b jest określane jako działanie odwrotne do dodawania:

ab=ca=b+c.

Nie zawsze istnieje element c o takich właściwościach. Na przykład w zbiorze liczb naturalnych, tworzących z dodawaniem tzw. półgrupę, nie da się odjąć większej liczby od mniejszej. W strukturach algebraicznych zwanych grupami jest to już zawsze możliwe (jeśli to grupa addytywna); tam zawsze ab=a+(b), gdzie b jest elementem przeciwnym do b. Czasem w różnych abstrakcyjnych strukturach, dla odróżnienia od zwykłego odejmowania liczb, stosuje się inny podobny znak, np. .

Generalnie w strukturach zwanych pierścieniami odejmowanie nie jest przemienne, łączne, jest jednak rozdzielne względem mnożenia (w przypadku przestrzeni liniowej jest to rozdzielność względem mnożenia wektora przez skalar).

Równości i kongruencje można odejmować stronami:

  • jeżeli a=b i c=d to ac=bd,
  • jeżeli ab(modn) i cd(modn) to acbd(modn).

Zobacz też

Szablon:Wikisłownik

Uwagi

Szablon:Uwagi

Przypisy

Szablon:Przypisy

Szablon:Arytmetyka elementarna

Szablon:Kontrola autorytatywna


Błąd rozszerzenia cite: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>