Diagonalizacja

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:Dopracować Diagonalizacja – sprowadzenie macierzy kwadratowej do postaci diagonalnej[1], a konkretniej rozkład macierzy AMk(K) na iloczyn macierzy P,Δ,P1Mk(K):

A=PΔP1,

gdzie Δ jest macierzą diagonalną.

Macierz P jest nazywana macierzą przejścia.

Współczynniki na głównej przekątnej macierzy diagonalnej Δ są równe kolejnym wartościom własnym macierzy A, z kolei kolumny macierzy P stanowią kolejne wektory własne macierzy A.

Macierze kwadratowe, które można przedstawić w postaci diagonalnej, nazywamy diagonalizowalnymi.

Rozkład Jordana i rozkład wartości osobliwych to dwa różne uogólnienia diagonalizacji, działające dla dowolnych macierzy.

Zastosowanie

Diagonalizacja ułatwia potęgowanie macierzy:

An=(PΔP1)n=PΔP1PΔP1PΔP1n=PΔnP1=Pdiag(λ1nλkn)P1,

gdzie:

  • P1P=Ik, gdzie Ik jest macierzą jednostkową stopnia k,
  • λ1,,λk są wartościami własnymi macierzy A,
  • Δn=diag(λ1nλkn) jest macierzą diagonalną o współczynnikach będących potęgami kolejnych wartości własnych.

Własności

Macierze symetryczne i hermitowskie są diagonalizowalne. Ogólniej, macierze normalne są diagonalizowalne unitarnie – tzn. istnieje dla nich unitarna macierz przejścia dla rozkładu diagonalnego.

W szczególności:

Jeśli dla pewnej macierzy A mamy rozkład diagonalny

A=PΔP1,

wówczas:

Diagonalizacja Jacobiego

Załóżmy, że (V,ξ) jest przestrzenią ortogonalną oraz (α1,,αn) jest bazą V taką, że dla każdego 1kn1 zachodzi g(α1,,αk)0 (wyznacznik Grama). Wtedy istnieje baza prostopadła (β1,,βn) przestrzeni V, w której ξ ma macierz:

[Δ100000Δ2Δ100000Δ3Δ2000000Δn1Δn2000000ΔnΔn1], gdzie Δk=g(α1,,αk) dla k{1,,n}

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy

Szablon:Macierz Szablon:Przekształcenia liniowe

Szablon:Kontrola autorytatywna