Słaba pochodna

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Słaba pochodna – rozszerzenie pojęcia pochodnej na funkcje lokalnie całkowalne. Pojęcie słabej pochodnej ma szerokie zastosowania w teorii równań różniczkowych cząstkowych.

Ustalenia wstępne

Niech UN będzie obszarem oraz niech Cc(U) oznacza przestrzeń wszystkich funkcji nieskończenie wiele razy różniczkowalnych w U ze zwartym nośnikiem, zawartym w U. Ponadto, niech ϕCc(U).

Jeśli u jest funkcją różniczkowalną w sposób ciągły w U, to stosując wzór na całkowanie przez części, można pokazać, że (oczywiście uwzględniając to, że funkcją ϕ ma zwarty nośnik, tzn. jest równa zero w pewnym otoczeniu brzegu domknięcia zbioru U):

Uuϕxidx=Uuxiϕdx

dla 1iN.

Ogólniej, jeśli u jest funkcją k-krotnie różniczkowalną w sposób ciągły w U, a α jest wielowskaźnikiem, to

UuDαϕdx=(1)|α|UDαuϕdx.

W teorii równań różniczkowych cząstkowych czasem istnieje potrzeba ograniczenia założeń co do gładkości funkcji u. Powstaje wówczas pytanie, czy istnieje funkcja v, dla której zastąpienie Dαu=v w powyższym wzorze daje tożsamość prawdziwą dla wszystkich ϕ.

Definicja

Niech funkcje u,v będą lokalnie całkowalne w zbiorze U[1] oraz niech α będzie takie jak wyżej. Mówimy, że funkcja v jest α-tą słabą pochodną funkcji u wtedy i tylko wtedy, gdy

UuDαϕdx=(1)|α|Uvϕdx

dla każdej funkcji ϕCc(U). Jeśli v jest α-tą słabą pochodną funkcji u, to zapisujemy to

v=Dαu.

Uwaga

  • Jeśli dwie funkcje v1,v2 spełniają powyższy warunek, to zachodzi równość v1=v2 prawie wszędzie w U. Innymi słowy, jeśli słaba pochodna istnieje, to jest wyznaczona jednoznacznie.

Przykład

Funkcja f:(1,1)[0,1] dana wzorem

f(x)=|x|

nie jest różniczkowalna w punkcie x0=0, jednak funkcja signum jest jej słabą pochodną.

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy

Szablon:Rachunek różniczkowy

  1. Tzn. są elementami przestrzeni Lloc1(U), gdzie dla ustalonego p[1,] zbiór Llocp(U)={fLp(V):clVU,clV - zwarty}.