Lemat Fatou
Lemat Fatou – lemat noszący nazwisko Pierre’a Fatou, który daje ograniczenie górne na wartość całki Lebesgue’a funkcji określonej jako granica dolna pewnego ciągu nieujemnych funkcji mierzalnych.
Lemat Fatou jest jednym z trzech, obok twierdzeń o zbieżności monotonicznej i ograniczonej (oba autorstwa Henriego Lebesgue’a), podstawowych twierdzeń granicznych analizy i teorii miary. Wykorzystywany jest w niektórych dowodach twierdzenie Lebesgue’a o zbieżności ograniczonej oraz zupełności przestrzeni oraz w teorii prawdopodobieństwa przy wyznaczaniu wartości oczekiwanych pewnych zmiennych losowych.
Lemat
Szablon:Zobacz też Niech będą funkcjami -mierzalnymi określonymi na wspólnej przestrzeni z miarą dla Wówczas
- Uwaga
Jeśli funkcje są sumowalne (całkowalne) i prawa strona nierówności jest skończona, to sumowalna (całkowalna) jest również funkcja podcałkowa po lewej stronie nierówności.
Dowód

Niech oznacza nieujemną funkcję prostą mniejszą lub równą Niech ponadto zbiory -mierzalne będą rozłączne oraz dla
Niech będzie ustalone. Wówczas
gdzie:
Ponieważ
zatem
stąd zaś
Nierówność ta obowiązuje dla każdego a każda funkcja prosta jest mniejsza lub równa Dlatego
gdzie oznacza całkę dolną[uwaga 1].
Zobacz też
- twierdzenie Lebesgue’a-Fatou
- twierdzenie Lebesgue’a o zbieżności monotonicznej
- twierdzenie Lebesgue’a o zbieżności ograniczonej
- twierdzenie Fubiniego
Uwagi
Szablon:Uwagi
Błąd rozszerzenia cite: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>