Klasyczny rachunek zdań

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Klasyczny rachunek zdań – najpopularniejszy system formalny logiki matematycznej, w którym formuły reprezentujące zdania logiczne mogą być tworzone z formuł atomowych za pomocą wymienionego niżej zbioru aksjomatów.

Definicja

Klasyczny rachunek zdań, KRZ, w wersji inwariantnej – rachunek zdaniowy w języku klasycznego rachunku zdań z regułą odrywania jako jedyną pierwotną regułą wnioskowania oraz aksjomatami następującej postaci:

Ax1    α(βα) prawo poprzedzania
Ax2   [α(βγ)][(αβ)(αγ)] sylogizm Fregego
Ax3   αβα prawo opuszczania koniunkcji, 1.
Ax4   αββ prawo opuszczania koniunkcji, 2.
Ax5   (αβ)[(αγ)(αβγ)] prawo wprowadzania koniunkcji
Ax6   ααβ prawo wprowadzania alternatywy, 1.
Ax7   βαβ prawo wprowadzania alternatywy, 2.
Ax8   (βα)[(γα)(βγα)] prawo łączenia implikacji
Ax9   (αβ)(αβ)] prawo opuszczania równoważności, 1.
Ax10   (αβ)(βα)] prawo opuszczania równoważności, 2.
Ax11   (αβ)[(βα)(αβ)] prawo wprowadzania równoważności
Ax12   α(¬αβ) prawo przepełnienia
Ax13   (α¬α)¬α prawo redukcji do absurdu
Ax14   ¬¬αα silne prawo podwójnego przeczenia

Związek z intuicjonistycznym rachunkiem zdań

W tej formie aksjomatyka ta jest rozszerzeniem aksjomatyki intuicjonistycznego rachunku zdań, którą stanowią formuły {𝐀𝐱1,,𝐀𝐱13} o formułę 𝐀𝐱14.

Przykłady dowodu w systemie formalnym klasycznego rachunku zdań znaleźć można w artykule dot. intuicjonistycznego rachunku zdań. Ponieważ KRZ jest rozszerzeniem INT tylko o jeden aksjomat, zamieszczone tam dowody są także poprawnymi dowodami w klasycznym rachunku zdań.

Gdyby chcieć uprawiać KRZ w oderwaniu od INT, można zamiast aksjomatów 𝐀𝐱12𝐀𝐱14 przyjąć

Ax12    (αβ)(¬β¬α) prawo kontrapozycji
Ax13    ᬬα prawo podwójnego przeczenia

Niektórzy autorzy wręcz ograniczają język KRZ np. do i ¬ traktując pozostałe spójniki jako wtórne:

Df    (αβ):(¬αβ)
Df    (αβ):¬(α¬β)
Df    (αβ):¬[(αβ)¬(βα)]

Wówczas np. wykazanie prawa przemienności alternatywy sprowadza się do dowodliwości formuły (¬αβ)(¬βα), a dowodliwość praw de Morgana, to dowodliwość formuł

¬¬(α¬β)(¬¬α¬β)

oraz

¬(¬αβ)¬(¬α¬¬β)

Twierdzenia o dedukcji

W KRZ podobnie jak w INT prawdziwe są klasyczne Twierdzenie o dedukcji:

αβCnc(X)βCnc(X{α})

oraz uogólnione twierdzenie o dedukcji:

  1. Cnc(X{αβ})=Cnc(X{α})Cnc(X{β})
  2. Cnc(X{αβ})=Cnc(X{α,β})
  3. ¬αCnc(X)X{α} jest sprzeczny

gdzie Cnc(X) oznacza zbiór formuł dowodliwych w KRZ ze zbioru założeń X.

Wynika to z faktu, że w dowodzie obu tych twierdzeń korzysta się z aksjomatów o numerach nie przekraczających liczby 13.

W odróżnieniu jednak od INT, w przypadku KRZ trzeci punkt ostatniego twierdzenia może także przyjąć postać:

4. αCnc(X)X{¬α} jest sprzeczny

Jako przykład użycia tej wersji twierdzenia o dedukcji, wykażemy dowodliwość w KRZ tzw. silnego prawa kontrapozycji:

(¬p¬q)(qp)

oraz prawa wyłączonego środka:

p¬p.

Prawo kontrapozycji (silne)

1. q,¬qCnc({¬p¬q,q,¬p})
2. Cnc({¬p¬q,q,¬p}) jest sprzeczny
3. pCnc({¬p¬q,q})
4. qpCnc({¬p¬q})
5. (¬p¬q)(qp)Cnc()

Prawo wyłączonego środka

1. pp¬pCnc()
2. p¬pCnc({p})
3. Cnc({p,¬(p¬p)}) – sprzeczny
4. ¬pCnc({¬(p¬p)})
5. ¬pp¬pCnc()
6. p¬pCnc({¬p})
7. Cnc({¬p,¬(p¬p)}) – sprzeczny
8. ¬¬pCnc({¬(p¬p)})
9. Cnc({¬(p¬p)}) – sprzeczny
10. p¬pCnc()

Związek z algebrą Boole’a

Formuła języka klasycznego rachunku zdań jest tezą KRZ jeśli jest ona prawdziwa dowolnej algebrze Boole’a.

W szczególności jeśli formuła nie jest tezą KRZ, to można ją obalić w dwuelementowej algebrze Boole’a 2, czyli nie jest ona tautologią klasyczną.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Szablon:Klasyczny rachunek zdań Szablon:Teorie formalne logiki