Prawa De Morgana

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Prawa De Morgana – zestaw reguł w logice matematycznej i teorii mnogości wiążących ze sobą pary spójników, kwantyfikatorów lub działań na zbiorach za pomocą negacji lub funkcji dopełnienia zbioru. Prawa te są twierdzeniami w niektórych teoriach formalnych, np. w logice klasycznej, lub aksjomatami definiującymi niektóre struktury jak algebry De Morgana.

Prawa te sformułował angielski matematyk Augustus De Morgan w XIX wieku.

Logika

I prawo De Morgana
Prawo zaprzeczania koniunkcji: negacja koniunkcji jest równoważna alternatywie negacji
¬(pq)(¬p¬q),

gdzie p i q oznaczają zdania w sensie logiki.

II prawo De Morgana
Prawo zaprzeczenia alternatywy: negacja alternatywy jest równoważna koniunkcji negacji
¬(pq)(¬p¬q).

Prawa umożliwiają definiowanie jednych spójników zdaniowych za pomocą innych. Na przykład korzystając z koniunkcji i negacji, za pomocą prawa podwójnej negacji można określić alternatywę:

pq¬(¬p¬q).

Tabele wartości logicznych

¬(pq)(¬p)(¬q)
p q pq ¬(pq) ¬p ¬q (¬p)(¬q)
1 1 1 0 0 0 0
1 0 0 1 0 1 1
0 1 0 1 1 0 1
0 0 0 1 1 1 1
¬(pq)(¬p)(¬q)
p q pq ¬(pq) ¬p ¬q (¬p)(¬q)
1 1 1 0 0 0 0
1 0 1 0 0 1 0
0 1 1 0 1 0 0
0 0 0 1 1 1 1

Porównanie wartości w czwartej i siódmej kolumnie ostatniego wiersza obu tabel (oznaczonych kolorem żółtym) daje przekonanie o prawdziwości wyrażeń

¬(pq)(¬p)(¬q) oraz
¬(pq)(¬p)(¬q)

bez względu na wartościowanie zmiennych p i q (ma ono zawsze wartość logiczną równą 1). Zdania takie jak nazywa się tautologiami.

Rachunek kwantyfikatorów

Do praw De Morgana należą też reguły zaprzeczania kwantyfikatorom[1]:

¬(x p(x))(x ¬p(x)),
¬(x p(x))(x ¬p(x)),

gdzie p(x) jest dowolnym zdaniem zależnym od zmiennej x.

Teoria mnogości

Ilustracja mnogościowych praw De Morgana – obie strony równości zaznaczono na niebiesko.

W teorii mnogości prawa De Morgana służą opisowi działania dopełnienia (lub dokładniej: różnicy zbiorów):

  1. dopełnienie sumy zbiorów jest równe części wspólnej ich dopełnień
    (AB)c=AcBc,
  2. dopełnienie części wspólnej zbiorów jest równe sumie ich dopełnień
    (AB)c=AcBc.

Z zasady indukcji matematycznej to samo prawo zachowane jest dla skończenie wielu zdarzeń:

(iIAi)c=iIAic,
(iIAi)c=iIAic,

gdzie I.

Analogicznie wysławia się i zapisuje prawa De Morgana dla nieskończonych rodzin zbiorów (w powyższych wzorach należy przyjąć, że I jest taką rodziną).

Algebry Boole’a

Jeżeli (B,,,,0,1) jest zupełną algebrą Boole’a, to dla aiB,iI:

(iIai)=iIai,
(iIai)=iIai.

Przypisy

Szablon:Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Szablon:Klasyczny rachunek zdań Szablon:Szablon nawigacyjny

Szablon:Kontrola autorytatywna