Matryca logiczna języka zdaniowego

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Matryca logiczna dla języka zdaniowego sygnatury ς – para =𝒜,D, gdzie 𝒜 jest algebrą sygnatury ς, zaś D|𝒜|. Algebrę 𝒜 nazywamy algebrą matrycy , wyróżniony zbiór D zaś, zbiorem jej prawd. Często dla danej matrycy , jej algebrę oznaczamy tym samym symbolem , a zbiór jej prawd symbolem .

Formuła δ języka jest prawdziwa w , jeśli h(δ) dla dowolnego homomorfizmu h algebry języka w algebrę matrycy .

Zbiór formuł prawdziwych w oznacza się symbolem E() i nazywa zawartością matrycy . Zbiór formuł X jest prawdziwy w , jeśli XE().

Zbiór formuł X języka jest spełnialny w , jeśli h``X dla pewnego homomorfizmu h algebry języka w algebrę matrycy .

Operatorem konsekwencji matrycy nazywamy funkcję :(𝐅𝐫𝐦)𝐅𝐫𝐦 daną wzorem:

(X)={δ:v:𝐏||(v^``Xv^(δ))}.

Matryca jest adekwatna dla rachunku zdaniowego , jeśli E()=𝐂𝐧().

Matrycą Lindenbauma dla rachunku zdaniowego jest matryca 𝔏=𝔄,𝐂𝐧(). Jeśli jest inwariantny, to matryca ta jest adekwatna dla tego rachunku.

Matryca ta jest dla rachunku silnie adekwanta, jeśli =𝐂𝐧.

W przypadku wybranych algebr, takich jak np. algebry Boole’a, Heytinga, Łukasiewicza i in., przenosimy pojęcia prawdziwości/spełnialności formuły/zbioru formuł na grunt tychże, mając na myśli odpowiedniki tych pojęć w matrycy, której algebrą jest dana algebra, a zbiorem wyróżnionym jest jednoelementowy zbiór zawierający element największy tej algebry.

Np. algebrze Heytinga odpowiada matryca ,{}, a algebrze Łukasiewicza n matryca n,{1}.