Iloczyn tensorowy modułów

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Iloczynem tensorowym modułów M i N nazywa się taki moduł, którego odwzorowania liniowe (homomorfizmy) w dowolny moduł Z są we wzajemnie jednoznacznej odpowiedniości z odwzorowaniami dwuliniowymi modułów M i N w moduł Z.

Istnienie i określenie

Jeżeli R jest pierścieniem przemiennym oraz M i N są odpowiednio prawym i lewym R-modułem, to istnieje z dokładnością do izomorfizmu jedyny taki R-moduł P oraz odwzorowanie dwuliniowe

θ:M×NP,

że dla każdej grupy abelowej Z oraz dla każdego odwzorowania dwuliniowego

f:M×NZ

istnieje taki homomorfizm grup

f~:PZ,

że

f~θ=f.

Moduł P (wraz z odzorowaniem :=θ) nazywana jest iloczynem tensorowym modułów M i N i oznaczana symbolem MRN (bądź po prostu MN, gdy z kontekstu wynika nad jakim pierścieniem R rozważane są moduły). Innymi słowy, iloczyn tensorowy M i N to jedyna z dokładnością do izomorfizmu grupa abelowa MRN, dla której diagram

jest przemienny.

Konstrukcja iloczynu tensorowego modułów

Iloczyn tensorowy R-modułów M i N (wraz z odwzorowaniem θ=R) może zostać skonstruowany w następujący sposób: rozpatrzmy moduł wolny F(M×N) generowany przez iloczyn kartezjański M×N. Jego elementami są funkcje f:M×NR o skończonym nośniku suppf:={xM×N; f(x)0} postaci

f=(m,n)M×Nr(m,n)(m,n)

dla pewnych r(m,n)R, gdzie (m,n)F(M×N) oznacza funkcję, która (x,y)M×N przyporządkowuje 1, gdy (x,y)=(m,n)M×N i 0 w przeciwnym wypadku. Moduł ilorazowy

F(M×N)/S,

gdzie S jest podmodułem modułu F(M×N), generowanym przez elementy postaci

(rm+rm,n)r(m,n)r(m,n),
(m,rn+rn)r(m,n)r(m,n),

dla m,mM,n,nN,r,rR, jest iloczynem tensorowym modułów M i N:

F(M×N)/S=MRN.

Element

mRn:=(m,n)+S

nazywany jest tensorem prostym elementów mM i nN, a każdy element MRNtensorem. Zbiór wszystkich tensorów prostych jest zbiorem wolnych generatorów iloczynu tensorowego MRN. Tensor prosty mRn jest obrazem pary (m,n) w homomorfizmie kanonicznym

π:F(M×N)F(M×N)/S=MRN.

Jeżeli M1,...,MnR-bimodułami, to można wprowadzić definicję iloczynu tensorowego

M1RRMn,

zastępując odpowiednio odwzorowania dwuliniowe odwzorowaniami n-liniowymi w określeniu.

Zobacz też

Bibliografia

  • Claude Chevalley, Fundamental concepts of algebra. New York, Academic Press, 1956. s. 74–77.

Szablon:Formy na przestrzeniach liniowych