Granica odwrotna

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Granica odwrotna (granica projektywna) – jedno z fundamentalnych pojęć teorii kategorii, wykorzystywane w wielu dziedzinach matematyki, na przykład w topologii czy algebrze. Pojęcie granicy odwrotnej, w nieco innej niż podana niżej wersji, pochodzi od Pawła Aleksandrowa[1]. Ogólna definicja pochodzi od Solomona Lefschetza[2][3].

Definicja

Rodzinę S={Xσ,πϱσ,Σ} nazywamy systemem odwrotnym, gdy

  • Σ jest zbiorem skierowanym przez relację ,
  • dla każdego σ, Xσ jest obiektem ustalonej kategorii 𝒞,
  • dla wszystkich σ,ϱΣ o tej własności, że σϱ πϱσ jest morfizmem XσXϱ w kategorii 𝒞,
  • dla wszystkich σ,ϱ,τΣ, jeżeli τϱσ, to πτϱπϱσ=πτσ
  • dla każdego σΣ, πσσ=idXσ.

System odwrotny S={Xσ,πϱσ,Σ}, w którym Σ jest zbiorem liczb naturalnych ze zwykłym porządkiem, nazywamy ciągiem odwrotnym (pomijamy wówczas w zapisie zbiór Σ pisząc po prostu S={Xσ,πϱσ}). Przekształcenia πϱσ nazywa się przekształceniami skaczącymi systemu odwrotnego S. Element

(xσ)σΣσΣXσ

nazywa się nicią w systemie odwrotnym S, jeżeli

πϱσ(xσ)=xϱ

dla wszystkich σ,ϱ o tej własności, że ϱσ.

Granicą odwrotną systemu odwrotnego S nazywa się zbiór wszystkich jego nici (jest to podzbiór iloczynu kartezjańskiego wszystkich zbiorów Xσ) i oznacza przez

lim{Xσ,πϱσ,Σ}.

Granice systemów odwrotnych przestrzeni topologicznych

Granica odwrotna systemu odwrotnego przestrzeni topologicznych jest przestrzenią topologiczną z topologią dziedziczoną z produktu przestrzeni Xσ (przestrzenie topologiczne są obiektami kategorii Top, w której morfizmami są odwzorowania ciągłe). Ponadto:

Przypisy

Szablon:Przypisy

Bibliografia

Szablon:Teoria kategorii

  1. Aleksandrow, Paweł: Untersuchungen über Gestalt und lage abqeschlossener Menge beliebiqer Dimension. Ann. of Math., 30 (1929). s. 101–187.
  2. Lefschetz, Solomon: On compact spaces, Ann. of Math., 32 (1931). s. 521–538.
  3. Lefschetz, Solomon: Algebraic topology. American Mathematical Society Colloquium Publications, vol. 27. Nowy Jork, American Mathematical Society, 1942.
  4. Charalambous, Michael George: An example concerning inverse limit sequences of normal spaces. „Proceedings of the American Mathematical Society” 78 (1980). s. 605–607. [1].
  5. Shiraki, Mitsunobu: Compact Hausdorff spaces and inverse limit systems. Rep. Fac. Sci., Kagoshima Univ. (Math. Phys. Chem.) No. 3, (1970). s. 1–2. [2].