Aksjomaty oddzielania

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:Dopracować

Diagram Hassego dla aksjomatów oddzielania; aksjomaty wyżej są silniejsze, a linia oznacza wynikanie.

Aksjomaty oddzielania mówią o pewnych własnościach przestrzeni topologicznych. Nazwa aksjomat dla tych własności jest używana tylko z przyczyn historycznych, nie mają te własności żadnej specjalnej pozycji wśród innych własności (chociaż niektóre z aksjomatów oddzielania są bardzo często wymagane od rozważanych przestrzeni). Oddzielanie odnosi się do wspólnego charakteru tych własności: w pewnym sensie każdy z tych aksjomatów mówi o oddzielaniu różnych obiektów w przestrzeniach topologicznych przez zbiory otwarte lub przez funkcje ciągłe lub przy użyciu jeszcze innych metod.

W początkowym okresie rozwoju topologii niektóre z aksjomatów oddzielania były sugerowane jako jedne z warunków definiujących przestrzenie topologiczne. Na przykład Felix Hausdorff postulował, aby przestrzenie topologiczne spełniały warunek T2 (patrz poniżej).

W literaturze topologicznej występuje znaczna ilość własności, które są określane jako aksjomaty oddzielania (przynajmniej przez ich autorów). Nie ma jednomyślności co do stosowanej terminologii i pewne nazwy mogą być używane w różnych znaczeniach. Czytelnik literatury topologicznej powinien zawsze upewnić się co do znaczenia terminów stosowanych w danym artykule czy też książce.

Ciąg główny aksjomatów oddzielania

Wśród wielu własności oddzielania rozważanych w topologii specjalną pozycję zajmują aksjomaty oznaczane Ti. Litera T pochodzi od niemieckiego słowa Trennung (oddzielanie), a indeksy i wskazują jak silną jest rozważana własność. Dość ogólnie akceptowaną regułą jest, że większa wartość indeksu i wskazuje na silniejszy aksjomat. Ta niepisana reguła ma także wpływ na większą jednoznaczność nazewnictwa i w zasadzie znaczenie każdego z aksjomatów Ti jest ustalone.

Niech τ będzie topologią na zbiorze X. Powiemy, że przestrzeń topologiczna (X,τ) spełnia aksjomat:

  • T0, jeśli
dla dowolnych dwóch różnych punktów x,yX istnieje zbiór otwarty w X, który zawiera dokładnie jeden z tych punktów;
  • T1, jeśli
dla dowolnych dwóch różnych punktów x,yX istnieje zbiór otwarty UX taki, że xU, ale yU;
  • T2, jeśli
dla dowolnych dwóch różnych punktów x,yX istnieją rozłączne zbiory otwarte UX i VX takie, że xU i yV;
  • T3, jeśli
X spełnia aksjomat T1 i dla każdego zbioru domkniętego FX i dowolnego punktu xXF można znaleźć rozłączne zbiory otwarte U,VX takie, że xU i FV;
X spełnia aksjomat T1 i dla każdego zbioru domkniętego FX i dowolnego punktu xXF można znaleźć funkcję ciągłą f:X[0,1] taką, że f(x)=0 i f(y)=1 dla wszystkich punktów yF;
  • T4, jeśli
X spełnia aksjomat T1 i dla każdych rozłącznych zbiorów domkniętych E,FX (czyli EF=) można znaleźć rozłączne zbiory otwarte U,VX takie, że EU i FV;
  • T5, jeśli
każda podprzestrzeń przestrzeni X spełnia aksjomat T4;
  • T6, jeśli
X spełnia aksjomat T4 i każdy domknięty podzbiór X jest przekrojem przeliczalnej rodziny zbiorów otwartych.

Często zamiast mówić „przestrzeń spełnia aksjomat T0” mówimy po prostu, że jest T0. Analogicznie dla pozostałych aksjomatów.

Własności i przykłady

T6T5T4T312T3T2T1T0,

gdzie TiTj należy interpretować jako stwierdzenie, że każda przestrzeń topologiczna spełniająca aksjomat Ti spełnia także aksjomat Tj. Żadna z powyższych implikacji nie może być zastąpiona przez równoważność.

  • Aksjomaty T0,T1,T2,T3,T312,T5,T6własnościami dziedzicznymi. Natomiast własność T4 nie jest dziedziczna, co właśnie było powodem do wprowadzenia aksjomatu T5, czyli dziedzicznej normalności.
  • Następujące dwa twierdzenia wyjaśniają, dlaczego własności T5,T6 są zaliczane do aksjomatów oddzielania:
Przestrzeń T1 X spełnia aksjomat T5 wtedy i tylko wtedy, gdy dla każdej pary zbiorów A,BX takich, że Acl(B)==cl(A)B istnieją zbiory otwarte U,VX takie, że AU, BV i UV=
Przestrzeń T1 X spełnia aksjomat T6 wtedy i tylko wtedy, gdy dla każdej pary rozłącznych domkniętych zbiorów A,BX istnieje funkcja ciągła f:X[0,1] taka, że f1[{0}]=A i f1[{1}]=B.

Zobacz też