Funkcja lokalnie całkowalna

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Funkcja lokalnie całkowalna – funkcja, która jest całkowalna na każdym zbiorze zwartym, ale może nie być całkowalna na zbiorach otwartych. Takie funkcje mają zastosowanie w analizie funkcjonalnej i odgrywają także ważną rolę w teorii dystrybucji. Pojęcie funkcji lokalnie całkowalnych można uogólnić do pojęcia funkcji lokalnie p-całkowalnych.

Definicja

Zdefiniujemy funkcje lokalnie całkowalne oraz przestrzeń funkcyjną Lloc1. Niech Ωn będzie zbiorem otwartym i niech f:Ω będzie funkcją mierzalną względem miary Lebesgue’a. Funkcję f nazwiemy lokalnie całkowalną, jeśli dla każdego zbioru zwartego KΩ całka Lebesgue’a jest skończona, czyli

K|f(x)|dx<.

Zbiór wszystkich takich funkcji oznaczymy loc1(Ω)[1]. Jeśli utożsamimy ze sobą te funkcje z loc1(Ω), które są równe prawie wszędzie, to otrzymamy w ten sposób przestrzeń unormowaną Lloc1(Ω)[2].

Równoważna definicja wypływa z teorii dystrybucji:

Lloc1(Ω):={fL0(Ω)|nf(x)ϕ(x)dx<, ϕ𝒟(Ω)},

gdzie L0(Ω) oznacza przestrzeń funkcji mierzalnych z Ω do (ściślej: klas równoważności funkcji mierzalnych, które są równe prawie wszędzie), a 𝒟(Ω)Cc(Ω) jest przestrzenią funkcji testowych.

Przykłady

f(x)={1xx00x=0
nie jest lokalnie całkowalna, bo nie jest całkowalna na żadnym zbiorze zwartym zawierającym x=0.

Funkcja lokalnie p-całkowalna

Analogicznie do Lloc1(Ω) możemy zdefiniować również przestrzeń Llocp(Ω). Niech Ωn będzie zbiorem otwartym lub σ-zwartym. Mierzalną w sensie Lebesgue’a funkcję f:Ω nazwiemy lokalnie p-całkowalną, jeśli wyrażenie

K|f(x)|pdx

istnieje dla ustalonego p1 wszystkich zbiorów zwartych KΩ[3].

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy