Funkcja Dirichleta
Szablon:Inne znaczenia Funkcja Dirichleta – funkcja charakterystyczna zbioru liczb wymiernych tzn. funkcja zmiennej rzeczywistej, która przyjmuje wartość gdy argument jest liczbą wymierną i wartość gdy argument jest liczbą niewymierną[1].
Formalnie funkcję Dirichleta można zapisać wzoremSzablon:Odn
PonadtoSzablon:Fakt:
Własności
Funkcja Dirichleta ma własności:
- jest wszędzie nieciągła (tzn. nie jest ciągła w żadnym punkcie swojej dziedziny); stąd wynika, że jest wszędzie nieróżniczkowalna,
- jest okresowa, przy czym ma ona nieskończenie wiele okresów (każda liczba wymierna jest jej okresem) i nie ma okresu podstawowego,
- zbiór jej ekstremów jest mocy continuum,
- nie jest całkowalna w sensie RiemannaSzablon:Odn – w zależności od doboru podziału przedziału całkowania, aproksymacja prostokątami może dać dowolną sumę od zera do długości przedziału, zatem granica definiująca całkę Riemanna nie istnieje,
- jest całkowalna w sensie Lebesgue’a, przy czym jej całka Lebesgue’a na dowolnym przedziale jest równa zeruSzablon:Odn, ponieważ zbiór liczb wymiernych jest miary Lebesgue’a zero.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
- Szablon:MathWorld [dostęp 2023-08-26].
- Szablon:Otwarty dostęp Dirichlet-function Szablon:Lang, Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org, [dostęp 2023-08-26].