Twierdzenie Mittag-Lefflera

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Portret Gösty Mittaga-Lefflera

W analizie zespolonej twierdzenie Mittag-Lefflera dotyczy istnienia funkcji meromorficznych o określonych biegunach. Odwrotnie, można go użyć do wyrażenia dowolnej funkcji meromorficznej jako sumy ułamków cząstkowych. Jest to twierdzenie podobne do twierdzenia Weierstrassa, które orzeka i istnieniu funkcji holomorficznych o określonych miejscach zerowych.

Twierdzenie to zostało nazwane na cześć szwedzkiego matematyka Gösty Mittaga-Lefflera, który opublikował jego wersje w latach 1876 i 1884[1][2][3].

Twierdzenie

Niech U będzie zbiorem otwartym w oraz EU będzie podzbiorem, którego punkty skupienia, jeśli występują, występują na brzegu zbioru U. Dla każdego a w E, niech pa(z) będzie wielomianem ze względu na zmienną 1/(za) bez stałego współczynnika, tj. wyrażeniem postaci

pa(z)=n=1Naca,n(za)n.

Twierdzenie Miggag-Lefflera mówi, że przy takich założeniach istnieje funkcja meromorficzna f na zbiorze U której bieguny są dokładnie elementami E i takie, że dla każdego takiego bieguna aE, funkcja f(z)pa(z) ma tylko usuwalną osobliwość na a; w szczególności częścią główną z f wokół punktu a jest pa(z). Funkcja taka nie jest określona jednoznacznie. Dowolna inna funkcja funkcję meromorficzną g na U która spełnia założenia twierdzenia można wyrazić w postaci g=f+h, gdzie h jest dowolną funkcją holomorficzną na U.

Przykład

Załóżmy, że chcemy otrzymać funkcję meromorficzną z prostymi biegunami z residuum 1 dla biegunów we wszystkich dodatnich liczb całkowitych. Przy zapisie jak wyżej, niech

pk(z)=1zk

oraz E=+ Twierdzenie Mittag-Lefflera daje istnienie funkcji meromorficznej f z częścią główną pk(z) w z=k dla każdej liczby całkowitej dodatniej k. Funkcję taką możemy określić też jawnie przy pomocy szeregu

f(z)=zk=11k(zk).

Ten szereg zbiega normalnie na dowolnym zwartym podzbiorze + (co można wykazać za pomocą kryterium Weierstrassa zbieżności szeregów) do funkcji meromorficznej o pożądanych własnościach.

Rozwinięcia biegunowe funkcji meromorficznych

Oto kilka przykładów rozwinięć biegunowych funkcji meromorficznych: πcosec(πz)=n(1)nzn=1z+2zn=1(1)nz2n2πsec(πz)=n(1)n1z(n+12)=2n=0(1)n1(n+12)z2(n+12)2πctg(πz)=limNn=NN1zn=1z+2zn=11z2n2

πtg(πz)=limNn=NN1z(n+12)=2zn=01z2(n+12)2
(πcosec(πz))2=n1(zn)2
(πsec(πz))2=n1(z(n+12))2

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy

Szablon:Kontrola autorytatywna