Twierdzenia Legendre’a (geometria absolutna)

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Twierdzenia Legendre’a – kilka twierdzeń geometrii absolutnej udowodnionych przez Legendre’a „przy okazji” jego wieloletnich nieskutecznych prób udowodnienia aksjomatu Euklidesa w oparciu o pozostałe aksjomaty geometrii euklidesowej[1].

Twierdzenia

  1. Jeśli suma kątów każdego trójkąta jest równa kątowi półpełnemu, to jest spełniony aksjomat Euklidesa.
  2. W każdym trójkącie suma kątów jest nie większa od kąta półpełnego.
  3. Jeśli suma kątów choć jednego trójkąta jest równa kątowi półpełnemu, to suma kątów każdego trójkąta jest równa kątowi półpełnemu, czyli jest spełniony aksjomat Euklidesa.
  4. Jeśli istnieje taki kąt ostry, że prostopadła wystawiona w każdym punkcie jednego z ramion przecina drugie ramię, to jest spełniony aksjomat Euklidesa.
  5. Jeśli prawdziwa jest hipoteza kąta ostrego dla pewnego czworokąta Saccheriego, to jest ona prawdziwa dla każdego czworokąta Saccheriego.

Dowód twierdzenia 1

Ilustracja do pierwszego twierdzenia Legendre’a

Niech a będzie pewną prostą, a punkt A pewnym punktem leżącym poza tą prostą. Niech AB będzie prostopadłą opuszczoną z punktu A na prostą a (tzn. B leży na prostej a). Prosta a prostopadła do AB w punkcie A nie przecina prostej a w punkcie C, bo powstały trójkąt ABC, na podstawie twierdzenia o kącie zewnętrznym, miałby kąt zewnętrzny przy wierzchołku A większy od kąta wewnętrznego przy wierzchołku B, co jest sprzeczne z tym, że oba te kąty są proste. Niech promień b o wierzchołku leży wewnątrz kąta między AB i a. Tworzy on wtedy z AB kąt ostry β.

Niech (Bn) będzie ciągiem punktów prostej a leżących po tej samej stronie prostej AB, co promień b określonym następująco (rysunek):

  1. |AB|=|BB1|
  2. |BBn|=|ABn1|

Wtedy trójkąty ABn1Bn są równoramienne oraz kąt ABn2Bn1 jest kątem zewnętrznym trójkąta ABn1Bn. Wynika stąd, że

  1. kąt BAB1 jest równy π4,
  2. kąt BABn jest równy π2π2n.

Istnieje taka najmniejsza liczba naturalna N, że dla każdego n nie mniejszego od N

π2π2n>β.

Stąd wynika, że promień b leży między promieniem ABn1 i ABn. Z aksjomatu Pascha wynika wtedy, że promień b przecina bok Bn1Bn trójkąta ABn1Bn, czyli prostą a. Zatem przy założeniu twierdzenia, każda prosta przechodząca przez A różna od a przecina prostą a. Stąd wynika, że przez punkt poza prostą można poprowadzić dokładnie jedną prostą jej nieprzecinającą, co jest jedną z wersji aksjomatu Euklidesa.

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy