Równanie parametryczne

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Krzywa motylkowa jako przykład krzywej zdefiniowanej poprzez równanie parametryczne

Równanie parametryczne – równanie, które określa daną wielkość jako funkcję jednej lub kilku zmiennych nazywanych parametrami. Np. w kinematyce często jako parametr przyjmuje się czas t – za jego pomocą opisuje się współrzędne wektora położenia ciała, prędkości, pędu, momentu pędu itp., które w ogólności zależą od czasu.

Równania parametryczne stosuje się też powszechnie do definicji krzywych lub powierzchni: za pomocą równań parametrycznych określa się współrzędne punktów krzywej lub powierzchni. Przy tym krzywa parametryczna jest funkcją jednego niezależnego parametru. Gdy są dwa parametry, to mamy do czynienia z powierzchnią parametryczną.

Przykłady dwuwymiarowe

Parabola

Równanie paraboli

y=x2

można sparametryzowane za pomocą parametru t:

x(t)=t,
y(t)=t2,

gdzie t(,+).

Okrąg

Równania parametryczne okręgu o promieniu a mają postać:

x=acos(t),
y=asin(t),

gdzie t[0,2π).

Każda krzywa opisana wzorem funkcji

Rozszerzenie przykładu paraboli. Jeśli krzywą można opisać równaniem y=f(x), to równania parametryczne będą mogły przyjmować formę:

x=t
y=f(t).

Przykłady trójwymiarowe

Helisa

Spirala

Równania parametryczne są wygodne do opisywania krzywych w przestrzeniach o większych wymiarach. Weźmy dla przykładu równania:

x=acos(t)
y=asin(t)
z=bt,

gdzie a>0, t[0,2π),

które opisują trójwymiarową krzywą, mówiąc konkretniej helisę, o promieniu a, która wznosi się o 2πb co okrążenie. Takie wyrażenia jak powyżej są często zapisywane jako

r(t)=(x(t),y(t),z(t))=(acos(t),asin(t),bt).

Powierzchnie parametryczne

Torus dla R=2 i promienia r=1/2

Torus, którego odległość od środka torusa oznaczona jest jako R i którego promień wynosi r, może być sparametryzowany równaniami zależnymi od dwóch parametrów t,u:

x=cos(t)[R+rcos(u)]
y=sin(t)[R+rcos(u)]
z=rsin(u),

gdzie t[0,2π),u[0,2π).

Zastosowanie

Opisany wyżej sposób wyrażania krzywych jest praktyczny, dlatego iż równania te można różniczkować lub całkować względem parametru.

Np. prędkość jest pochodną wektora położenia ciała względem czasu:

v(t)=r(t)=(x(t),y(t),z(t))=(asin(t),acos(t),b),

natomiast przyspieszenie jest drugą pochodną wektora położenia ciała względem czasu:

a(t)=r(t)=(x(t),y(t),z(t))=(acos(t),asin(t),0).

Konwersja równań parametrycznych do pojedynczego równania

Konwersja zbioru równań parametrycznych do pojedynczego równania polega na wyeliminowaniu zmiennej t z równań x=x(t), y=y(t). Jeśli jedno z tych równań może być rozwiązane dla t, wtedy wyrażenie otrzymane może zostać podstawione do innego równania po to, aby otrzymać równanie, w którym występować będą tylko zmienne x oraz y. Jeśli x(t) i y(t)funkcjami wymiernymi, wtedy techniki teorii równań, takie jak rugownik, mogą zostać zastosowane do wyeliminowania zmiennej t. Istnieją również szczególne przypadki, w których nie istnieje pojedyncze równanie, które by występowało w zamkniętej formie[1].

Dla przykładu weźmy okrąg o promieniu a

x=acos(t)
y=asin(t)
a>0, t[0,2π).

Może on być łatwo wyrażony za pomocą zmiennych x oraz y korzystając z jedynki trygonometrycznej:

x/a=cos(t)
y/a=sin(t)
cos(t)2+sin(t)2=1
(x/a)2+(y/a)2=1,

co ostatecznie jest łatwo identyfikowane z typem krzywej stożkowej, czyli w tym przypadku z okręgiem.

Przypisy

Szablon:Przypisy

Linki zewnętrzne

Szablon:Kontrola autorytatywna