Prawo Stefana-Boltzmanna

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Zależność promieniowania ciała doskonale czarnego od temperatury. Jaśniejsza linia – promieniowanie według przybliżonego prawa Wiena

Prawo Stefana-Boltzmanna – prawo opisujące całkowitą moc wypromieniowywaną przez ciało doskonale czarne w danej temperaturze.

Prawo zostało opracowane doświadczalnie przez Jožefa Stefana w 1878 r., a wykazane na podstawie praw termodynamicznych w 1884 r. przez Ludwiga Boltzmanna[1].

Wzór

Φ=σT4,

gdzie:

Φstrumień energii wypromieniowywany z jednostki powierzchni ciała [W/m2],
σstała Stefana-Boltzmanna,
Ttemperatura w skali Kelvina.

Stała Stefana-Boltzmanna wynosi[2]:

σ=2π5k415h3c2=5,670367(13)×108Wm2K4.

Wyprowadzenie

Prawo Stefana-Boltzmanna można wyprowadzić, korzystając z rozkładu Bosego-Einsteina dla fotonów zamkniętych w pudełku o objętości V. Średnia energia fotonów w danej temperaturze T wynosi:

E=0ωρ(ω)1exp(ωkT)1dω,

gdzie:

ω – częstotliwość fotonów,
ρ(ω)gęstość stanów dla fotonów,
stała Diraca,
kstała Boltzmanna.

Podstawienie wartości

ρ(ω)=Vω2π2c3

daje

E=Vπ2c30ω31exp(ωkT)1dω.

Wartością tej całki jest:

E=6Vπ2c3(kT)4ζ(4),

gdzie:

ζ(4) – wartość funkcji zeta Riemanna.

Powyższy wynik jest równoważny prawu Stefana-Boltzmanna.

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy

Szablon:Kontrola autorytatywna