Prawa logiczne
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Prawa logiczne – twierdzenia logiki, zdania prawdziwe w każdym modelu, tj. przy każdej interpretacji występujących w nich stałych pozalogicznych; szczególnie ważną funkcją praw logicznych jest to, że na ich podstawie orzeka się wynikanie logiczne jednych zdań z drugich; prawa logiczne są podstawą (lub schematami) operacji dokonywanych w logice (dowodzenia, wnioskowania, uzasadniania). Praw logiki klasycznej jest nieskończenie wiele. Wybiera się często dla przykładu jedynie nieliczne spośród praw, które z różnych względów historycznych i naukotwórczych są najczęściej wyróżniane w opracowaniach podręcznikowych[1]:
| nazwa prawa | wzory (formuły) |
|---|---|
| tożsamości |
|
| niesprzeczności | |
| wyłączonego środka | |
| podwójnego przeczenia | |
| symplifikacji | |
| sylogizmu hipotetycznego | |
| eksportacji | |
| importacji | |
| komutacji | |
| dylematu |
|
| pochłaniania |
|
| rozdzielności alternatywy
względem koniunkcji |
|
| rozdzielności koniunkcji
względem alternatywy |
|
| Dunsa Szkota | |
| De Morgana |
|
| nazwa prawa | wzory (formuły) |
|---|---|
| niesprzeczności | |
| wyłączonego środka | |
| kwantyfikatora
ogólnego względem implikacji |
|
| rozdzielności kwantyfikatora
szczegółowego względem implikacji |
|
| De Morgana |
|
Wielowartościowy rachunek zdań
| Zapis symboliczny | Objaśnienie |
| „jeżeli p, to możliwe jest, że p” | |
| „jeżeli konieczne jest, że p, to możliwe jest, że p” | |
| „jeżeli niemożliwe jest, że p, to nieprawda, że p” | |
| „możliwe jest, że p, wtedy i tylko wtedy, gdy jeżeli nie p, to p” (Twierdzenie Tarskiego) | |
| „konieczne jest, że p, wtedy i tylko wtedy, gdy nieprawda, że jeżeli p, to nie p” |