Lemat Phillipsa

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Lemat Phillipsa – twierdzenie dotyczące miar skończenie addytywnych określonych na zbiorze potęgowym danego zbioru nieskończonego. Twierdzenie udowodnione przez Ralpha S. Phillipsa w 1940[1]. Pierwotną motywacją Phillipsa stojącą za wykazaniem twierdzenia było obalenie pewnego stwierdzenia Gelfanda dotyczącego zwartych podzbiorów przestrzeni BanachaSzablon:Odn. Twierdzenie to jednak doczekało się dalszych zastosowań (twierdzenie Phillipsa-Sobczyka czy wykazana przez Grothendiecka własność Grothendiecka przestrzeni ℓ).

Twierdzenie

Niech {μn:n} będzie rodziną ograniczonych skończenie addytywnych miar (przyjmujących wartości rzeczywiste) na zbiorze potęgowym zbioru liczb naturalnych o tej własności, że dla każdego podzbioru A ⊆ ℕ spełniony jest warunek

limnμn(A)=0.

Wówczas

limnk=1|μn({k})|=0Szablon:OdnSzablon:Odn.

Dyskusja założenia ograniczoności miar

Ograniczność miary μ oznacza warunek

μ1<,

gdzie μ1 jest wahaniem miary μ. Niektórzy autorzySzablon:Odn wymagają założenia mocniejszego od ograniczoności każdej z miar, postulując by

supnμn1<;

to jednak wynika z przyjętego założenia w wypowiedzi lematu Phillipsa na mocy twierdzenia Nikodyma o ograniczonościSzablon:Odn.

Przypisy

Szablon:Przypisy

Bibliografia

  1. R. S. Phillips, On Linear transformations, Trans. Amer. Math. Soc. 48 (1940), s. 516–541.