K-przestrzeń

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:Małą literą k-przestrzeńprzestrzeń Hausdorffa, która jest obrazem przestrzeni lokalnie zwartej poprzez przekształcenie ilorazowe. Pojęcie k-przestrzeni, przypisywane Witoldowi Hurewiczowi, wprowadził w 1950[1] David Gale. Produkt k-przestrzeni na ogół nie jest k-przestrzenią – odpowiedni kontrprzykład[2] podał Clifford Hugh Dowker.

Własności

  • Przestrzeń Hausdorffa X jest k-przestrzenią wtedy i tylko wtedy, gdy dla domkniętości zbioru AX potrzeba i wystarcza, aby przecięcie A z każdym zwartym podzbiorem X było domknięte (lub równoważnie – zwarte).
  • Przestrzeń Hausdorffa X jest k-przestrzenią wtedy i tylko wtedy, gdy dla otwartości zbioru AX potrzeba i wystarcza, aby przecięcie A z każdym zwartym podzbiorem X było otwarte.
  • Każda ciągowa przestrzeń Hausdorffa, a więc w szczególności każda przestrzeń Hausdorffa spełniająca drugi aksjomat przeliczalności, jest k-przestrzenią.
  • Podprzestrzenie domknięte oraz otwarte k-przestrzeni są k-przestrzeniami.
  • Suma sSXs jest k-przestrzenią wtedy i tylko wtedy, gdy Xs jest k-przestrzenią dla każdego sS.
  • Iloczyn kartezjański k-przestrzeni i przestrzeni lokalnie zwartej jest k-przestrzenią.

k-rozszerzenia

Niech (X,τ) będzie przestrzenią topologiczną. k-rozszerzeniem topologii τ nazywamy rodzinę podzbiorów U zbioru X takich, że UKτ dla każdego zbioru zwartego KX. Rodzina k(τ) jest również topologią w zbiorze X. Przestrzeń X z topologią k(τ) oznacza się symbolem kX i nazywa się k-rozszerzeniem przestrzeni X. W topologii, często wykorzystywane bywają następujące rezultaty dotyczące k-przestrzeni:

  • topologia k(τ) jest mocniejsza od wyjściowej topologii τ,
  • kkX=kX (zob. idempotentność),
  • Twierdzenie D.E. Cohena: Przestrzeń Hausdorffa jest k-przestrzenią wtedy i tylko wtedy, gdy kX=X[3].

k-ciągłość

Niech X,Y będą przestrzeniami topologicznymi. Funkcję f:XY nazywamy k-ciągłą, gdy f|K jest ciągła dla każdego zbioru zwartego KX. Jeśli symbole C(X,Y) i Ck(X,Y) oznaczają rodziny przekształceń ciągłych i k-ciągłych między przestrzeniami X i Y, to

  • X jest k-przestrzenią wtedy i tylko wtedy, gdy C(X,Y)=Ck(X,Y) dla każdej przestrzeni topologicznej Y[4].

Przykłady

  • {12,13,} (z topologią dziedziczoną z prostej rzeczywistej) jest k-przestrzenią.

k3-przestrzenie

Przestrzeń topologiczna X nazywana jest k3-przestrzenią, gdy C(X,Y)=Ck(X,Y) dla każdej przestrzeni regularnej Y. Wprost z definicji wynika, że każda k-przestrzeń jest k3-przestrzenią. Przeciwna implikacja jest jednak fałszywa. Produkt nieprzeliczalnie wielu kopii prostej rzeczywistej (która nie jest k-przestrzenią) jest k3-przestrzenią.

Przypisy

Szablon:Przypisy

Bibliografia

  1. Szablon:Cytuj książkę
  2. Szablon:Cytuj książkę
  3. D.E. Cohen, Spaces with weak topology, Quart. J. Math., Oxford Ser. (2) 5 (1954), s. 77–80.
  4. Pedro Morales, Non-Hausdorff Ascoli theory, Dissertationes Math. 119 (1974), s. 1–37.