Izobara van ’t Hoffa

Izobara van ’t Hoffa – jedna z postaci równania van ’t Hoffa, zaproponowanego przez Jacobusa van ’t Hoffa, wiążącego temperaturową zmienność stałej równowagi $(K)$ reakcji chemicznej z jej energetycznymi efektami (powinowactwem chemicznym, $A$). Równanie izobary dotyczy reakcji izobaryczno-izotermicznych $(p,T=\mathrm{c}\mathrm{o}\mathrm{n}\mathrm{s}\mathrm{t}),$ w których nie jest wykonywana praca (poza pracą zmiany objętości). Miarą powinowactwa takich reakcji jest entalpia swobodna reakcji $(-\mathrm{\Delta }g)$Szablon:R:

$A=-\mathrm{\Delta }g=-\sum {\nu }_i{\mu }_i,$

gdzie:

• współczynniki stechiometryczne ${\nu }_i>0$ dla produktów i ${\nu }_i<0$ dla substratów,
• potencjał chemiczny ${\mu }_i={\left(\frac{\partial g}{\partial n_i}\right)}_{T,p,n_j\ne i}.$

Równanie izobary van’t Hoffa jest wyrażane jakoSzablon:R:

${\left(\frac{\partial \ln K}{\partial T}\right)}_p=\frac{\mathrm{\Delta }{h}^{\ominus }}{R{T}^2}=\frac{\mathrm{\Delta }{Q}_p^{\ominus }}{R{T}^2},$

gdzie:

$\mathrm{\Delta }{h}^{\ominus }$ – standardowa entalpia reakcji (wyznaczona dla aktywności reagentów $a_i=1$),

$Q_p^{\ominus }$ – standardowe ciepło reakcji pod stałym ciśnieniem.

Zobacz też

• izochora van ’t Hoffa