Ciepło reakcji

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Historyczny kalorymetr N. Monroe Hopkinsa (1905)
Bomba kalorymetryczna

Ciepło reakcji – część całkowitej ilości energii, wymienianej przez układ – środowisko reakcji – z jego otoczeniem w czasie przebiegu reakcji w warunkach izobarycznych (ciepło reakcji pod stałym ciśnieniem, Qp) lub izochorycznych (ciepło reakcji w stałej objętości, Qv), gdy liczba postępu reakcji wynosi jeden (λ=1)Szablon:R.

Związki między ciepłem reakcji i funkcjami termodynamicznymi reakcji wyrażają zależnościSzablon:R:

  • gdy v,T=const i nie jest wykonywana żadna praca:
Qv=Δu=(uλ)T,v (energia wewnętrzna reakcji),
  • gdy p,T=const i nie jest wykonywana inna praca, poza pracą zmiany objętości (pΔv)
Qp=Δh=(hλ)T,p (entalpia reakcji).

Zmiany funkcji stanu układu (Δu i Δh – funkcje termodynamiczne reakcji) są zależne wyłącznie od parametrów stanu początkowego i końcowego (zgodnie z pierwszą zasadą termodynamiki), natomiast udziały wymienionego ciepła i wykonanej pracy zależą od drogi przemiany – są nazwane funkcjami procesuSzablon:R.

Wyznaczanie ciepła reakcji i zależności między Qp i Qv

Wartości Qp i Qv są wyznaczane z użyciem odpowiednich typów kalorymetrówbomby kalorymetrycznej (v=const) albo kalorymetrów otwartych lub przepływowych (p=const). W najprostszych kalorymetrach „szkolnych” miarą ilości wydzielanego ciepła jest zmiana temperatury układu. W przypadkach stosowania urządzeń pracujących w stałej temperaturze ilość wydzielanego ciepła jest określana pośrednio (np. na podstawie zmian temperatury czynnika chłodzącego lub zmian ilości stopionego lodu w izotermicznym płaszczu lodowo-wodnym)Szablon:R.

W czasie reakcji w warunkach izobarycznych i izochorycznych są osiągane stany końcowe o różnych ciśnieniach. Dla reakcji prowadzonej w warunkach izobarycznych spełniane jest równanieSzablon:R:

Δh=Δup+pΔv,

co bywa zapisywane jako:

QpQv+pΔv,

mimo że ΔupΔuv (uznaje się, że obie zmiany energii wewnętrznej są podobne).

Dodatkowym stosowanym uproszczeniem jest uznanie, że czynnik pΔv może nie być brany pod uwagę, jeżeli w reakcji nie biorą udziału reagenty gazowe, czyli:

QpQv.

W przypadku reakcji z udziałem gazów czynnik pΔv nie może być pominięty i równanie stosuje się w postaci wynikającej z równania stanu gazu doskonałegoSzablon:R:

QpQv+pΔv=Qv+p(v2v1)=Qv+(n2n1)RT=Qv+ΔnRT,

gdzie Δn – zmiana liczby moli reagentów gazowych.

Standardowe ciepła reakcji i ich zastosowanie

Przykład obliczeń standardowego ciepła reakcji na podstawie standardowych ciepeł tworzenia reagentów (zastosowanie prawa Hessa)

Wartości ciepła reakcji, wyznaczane eksperymentalnie, są energetycznymi efektami procesów złożonych. Zmierzone wielkości uwolnionej energii zawierają nie tylko ciepło reakcji tworzenia nowych związków chemicznych (zgodnie z równaniem reakcji), ale również ciepło innych procesów, np. powstawania nowych oddziaływań międzycząsteczkowych w roztworze o zmienionym składzieSzablon:R.

Ciepła reakcji, które prowadzą do otrzymania czystych produktów z czystych substratów (w ilościach zgodnych z założeniem λ=1), są nazywane ciepłami standardowymi. Są obliczane na podstawie standardowych ciepeł tworzenia poszczególnych reagentów, z wykorzystaniem pierwszej zasady termodynamiki i prawa Hessa. W czasie obliczeń uznaje się, że ciepło tworzenia pierwiastków chemicznych, znajdujących się w stanach najbardziej trwałych w warunkach analizowanej reakcji (p,T), jest równe zeroSzablon:R.

Zasadę obliczeń ilustruje przykład reakcji AB + C → AC + B na podstawie ciepeł tworzenia AB i AC z pierwiastków A, B i C:

standardowe ciepło tworzenia AB (A + B → AB): Δhtw,p,T,AB
standardowe ciepło tworzenia AC (A + C → AC): Δhtw,p,T,AC
standardowe ciepło reakcji AB + C → AC + B: Δhp,T=Δhtw,p,T,ACΔhtw,p,T,AB

W analogiczny sposób oblicza się standardowe ciepła reakcji na podstawie standardowych ciepeł spalania poszczególnych reagentów (ich pomiar jest stosunkowo łatwy)Szablon:R.

Zobacz też

Przypisy

Błąd rozszerzenia cite: Znacznik <ref> o nazwie „Szarawara”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.
Błąd rozszerzenia cite: Znacznik <ref> o nazwie „Bursa”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.
Błąd rozszerzenia cite: Znacznik <ref> o nazwie „Basiński”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.
Błąd rozszerzenia cite: Znacznik <ref> o nazwie „UCDavis”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.
Błąd rozszerzenia cite: Znacznik <ref> o nazwie „Textbook”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.

Linki zewnętrzne

  • Thermochemistry w A Tutorial for High School Chemistry w portalu ChemTeam (www.chemteam.info)