Entalpia reakcji
Entalpia reakcji ( lub [uwaga 1]) – zmiana entalpii układu, spowodowana przebiegiem reakcji chemicznej pod stałym ciśnieniem i w stałej temperaturze, odniesiona do liczby postępu reakcji równej jeden. Wartość entalpii reakcji jest równa wartości ciepła reakcji pod stałym ciśnieniem jeżeli w czasie reakcji nie jest wykonywana inna praca poza pracą zmiany objętości. W przypadku reakcji elektrochemicznych, zachodzących w ogniwach galwanicznych lub w elektrolizerach, entalpia reakcji jest równa sumie ciepła i pracy prądu elektrycznego – wykonanej przez układ (ujemna) lub na układzie (dodatnia)Szablon:R.
Podstawą definicji funkcji termodynamicznych reakcji chemicznych, w tym entalpii reakcji, jest pojęcie liczby postępu reakcji zdefiniowane przez Théophila de Dondera w 1920 roku jakoSzablon:R:
Wartość gdy liczby moli (nzi) powstałych produktów oraz liczby moli zużytych substratów są równe odpowiednim współczynnikom stechiometrycznym (νi) w równaniu reakcji.
Entalpią reakcji chemicznej jest pochodna cząstkowa entalpii układu, czyli funkcji obliczona dla warunków izotermiczno-izobarycznych względem liczby postępu reakcji:
Entalpię reakcji wyraża się również poprzez wielkości molowych entalpii poszczególnych reagentów, zdefiniowanych jako:
Entalpie układu termodynamicznego, złożonego z składników wynosi:
Aby określić entalpię reakcji chemicznej oblicza się różnicę między sumą iloczynów dla jej produktów i dla substratówSzablon:R.
Zobacz też
- entalpia swobodna reakcji
- energia swobodna reakcji
- entropia reakcji
- powinowactwo chemiczne
- równanie van ’t Hoffa (stała równowagi)
Uwagi
Przypisy
Szablon:Przypisy
Błąd rozszerzenia cite: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>