Funkcja produkcji CES

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Funkcja produkcji CES (ang. Constant elasticity of substitution) – funkcja produkcji o stałej elastyczności substytucji, którą pierwotnie zaproponował Robert Solow[1], a spopularyzował m.in. Kenneth Arrow[2] jako uogólnienie właściwości funkcji produkcji Cobba-Douglasa.

Dla dwóch czynników – pracy i kapitału – funkcja przyjmuje postać[2]:

f(k,l)=(αkσ1σ+βlσ1σ)σσ1,

gdzie:

α, β, σ są większe od 0,
k – kapitał,
l – praca,
σ – elastyczność substytucji,

co jest równoznaczne z zapisem:

f(x1,x2)=(αx1ρ+βx2ρ)γρ,

gdzie:

γstopień jednorodności, zazwyczaj przyjmuje się γ=1.

Właściwości funkcji

Funkcja CES jest homogeniczna stopnia γ. Dla ρ1 jest quasi-wypukła, dla ρ1 quasi-wklęsła. Dla 0<γ<1 i ρ>1 jest ściśle wklęsła.

Elastyczność funkcji CES

Cechuje ją stały wzdłuż izokwanty stosunek procentowej zmiany proporcji czynników produkcji do procentowej zmiany krańcowej stopy technicznej substytucji (MRTS)[3].

MRTSk,l=αk1σβl1σ,

po przekształceniu:

kl=(αMRTSl,kβ)σ.

Po zlogarytmowaniu obu stron:

lnkl=σ(lnαβ+ln|MRTSl,k|).

Stąd elastyczność substytucji:

ES=lnklln|MRTSl,k|=σ.

Minimalizacja kosztów

Problem minimalizacji kosztów dla funkcji produkcji CES w postaci f(x1,x2)=(x1ρ+x2ρ)1ρ można przedstawić jako[4]:

minp1x1+p2x2

przy warunku:

x1ρ+x2ρ=yρ.

Wykorzystując metodę mnożników Lagrange’a, uzyskujemy warunki pierwszego rzędu:

p1λρx1ρ1=0,
p2λρx2ρ1=0,
x1ρ+x2ρ=yρ.

Wyznaczamy x1ρix2ρ (1)

x1ρ=p1ρρ1(λρ)ρρ1,
x2ρ=p2ρρ1(λρ)ρρ1

i podstawiamy do funkcji produkcji, co daje

(λρ)ρρ1[p1ρρ1+p2ρρ1]=yρ.

Wyznaczamy (λρ)ρρ1 i podstawiamy do równań z (1):

x1(p1,p2,y)=p1ρρ1[p1ρρ1+p2ρρ1]1ρy,
x2(p1,p2,y)=p2ρρ1[p1ρρ1+p2ρρ1]1ρy.

Powstałe w ten sposób funkcje podstawiamy do funkcji kosztów i otrzymujemy

c(p1,p2,y)=y[p1ρρ1+p2ρρ1]ρ1ρ.

W ogólnym przypadku, gdzie f(x1,x2)=[(αx1)ρ+(βx2)ρ]1ρ, a za ρρ1 przyjmiemy r, funkcja kosztów przyjmuje postać: c(p1,p2,y)=y[(p1/α)r+(p2/β)r]1r.

Szczególne przypadki funkcji CES

Funkcja Cobba-Douglasa

W granicy dla ρ=0 i σ=1 funkcja CES jest tożsama z funkcją Cobba-Douglasa[5]:

Żeby to udowodnić, należy zlogarytmować funkcję CES

ln(Y)=ln(A)+1ρln(αKρ+(1α)Lρ)

i obliczyć jej granicę, używając reguły de l’Hopitala

limρ0ln(Y)=ln(A)+αln(K)+(1α)ln(L),

stąd Y=AKαL1α.

Funkcja Leontiefa

Przy zerowej elastyczności substytucji, czyli σ=0 funkcja jest z definicji tożsama z funkcją produkcji Leontiefa

Y=f(k,l)=min{αk, βl}.

Funkcja liniowa

Przy nieskończonej elastyczności, czyli σ= funkcja CES jest liniowa:

Y=f(k,l)=αk+βl.

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy

Bibliografia

  • R.W. Shephard, Theory of cost and production functions, Princeton University Press, Princeton, 1978.
  • P.H. Douglas, Are there laws of production?, „American Economic Review”, 1948.
  • M. Fuss, D. McFadden, Production economics: a dual approach to theory and application, North-Holland, Amsterdam, 1980.
  • Hal R. Varian, Microeconomic analysis, 3rd ed, New York: Norton, 1992.

Linki zewnętrzne