Reguła de l’Hospitala

Reguła de l’Hospitala lub de l’Hôpitala[uwaga 1] – twierdzenie w analizie matematycznej, konkretniej analizie rzeczywistej i rachunku różniczkowym, umożliwiające obliczanie niektórych granic funkcji w sytuacjach, gdzie występują symbole nieoznaczone i . Twierdzenie to opisuje zarówno granice funkcji w punkcie, jak i w nieskończoności, a także zarówno granice właściwe – inaczej skończone – jak i niewłaściwe, czyli nieskończone.
Twierdzenie
Podobne fakty
Bezpośrednio z definicji pochodnej funkcji można wykazać następujące twierdzenie:
- Jeżeli funkcje i są określone w przedziale otwartym zawierającym punkt oraz
- oraz istnieją (skończone) pochodne i przy czym
- wówczas
- Jeśli dodatkowo i mają ciągłe pochodne w punkcie to[1]Szablon:Odn:
Powyższe twierdzenie może być użyteczne w liczeniu granic wielu funkcji, np.
Często zdarza się jednak, że funkcje i nie są określone w punkcie jednak ich iloraz ma w tym punkcie granicę. Prawdziwe jest wówczas następujące twierdzenie, zwane regułą de l’Hospitala:
Wersja dla granic w punkcie
Niech funkcje i będą określone w przedziale oraz
lub
oraz istnieją (skończone) pochodne i w przedziale przy czym dla
Wówczas, jeśli istnieje granica
to wtedy również
Analogiczne twierdzenie jest też prawdziwe dla granic lewostronnych i obustronnychSzablon:OdnSzablon:OdnSzablon:Odn.
Wersja dla granic w nieskończoności
Niech funkcje i będą określone w przedziale oraz
lub
oraz istnieją (skończone) pochodne i w przedziale przy czym dla
Wówczas, jeśli istnieje granica
to wtedy również
Analogiczne twierdzenie jest też prawdziwe dla granic gdy Szablon:OdnSzablon:OdnSzablon:Odn.
Wersja dla funkcji różniczkowalnych wielokrotnie
Jeżeli funkcje i są określone w przedziale otwartym zawierającym punkt oraz
- w przedziale istnieją (skończone) pochodne wszystkich rzędów do włącznie funkcji i
- oraz
- dla
wówczas
Historia

Regułę tę opisał po raz pierwszy Johann Bernoulli, opublikował zaś jego uczeń Guillaume François Antoine de l’Hospital[uwaga 1]. W 1696 de l’Hospital wydał pierwszy podręcznik rachunku różniczkowego i całkowego L’Analyse des infiniment petits pour l’intelligence des lignes courbes, w którym zawarto to twierdzenie. De l’Hospital nigdy nie twierdził, że jest autorem tego twierdzeniaSzablon:Fakt, niemniej jednak nazwa reguła de l’Hospitala jest powszechnie używana.
Nazwa reguła de l’Hospitala została użyta po raz pierwszy w 1905 roku, w podręczniku do analizy matematycznej autorstwa Édouarda Goursata[2][3].
Zobacz też
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
- Szablon:MathWorld [dostęp 2022-06-20].
- Szablon:Otwarty dostęp L'Hospital rule Szablon:Lang, Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org, [dostęp 2022-08-06].
Szablon:Kontrola autorytatywna
Błąd rozszerzenia cite: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>
- ↑ Szablon:Encyklopedia PWN
- ↑ Szablon:Otwarty dostęp Jeff Miller, L’Hospital’s rule [w:] Earliest Known Uses of Some of the Words of Mathematics (L) Szablon:Lang, MacTutor History of Mathematics archive, University of St Andrews, mathshistory.st-andrews.ac.uk [dostęp 2024-07-11].
- ↑ Szablon:MacTutor:
- „It is almost certain that l’Hôpital’s rule, for finding the limit of a rational function whose numerator and denominator tend to zero at a point, is so named because Goursat named the rule after de l’Hôpital in his Cours d’analyse mathématique. Certainly the rule appears in earlier texts (for example it appears in the work of Euler), but Goursat is the first to attach de l'Hôpital's name to it”.