Układ mikrokanoniczny

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Układ mikrokanoniczny – w fizyce statystycznej interpretacja układu wielu cząstek opisywanych rozkładem mikrokanonicznym, gdzie prawdopodobieństwo każdego mikrostanu jest jednakowe.

Własności układu

Układ mikrokanoniczny to taki, który jest całkowicie izolowany, tzn. że:

  1. nie wymienia cząstek z otoczeniem (Nt=0)
  2. nie wymienia energii z otoczeniem (izolowany adiabatycznie)
  3. ma stałą objętość (Vt=0)

Suma statystyczna

W układzie definiujemy mikrokanoniczną sumę statystyczną, która dla układów dyskretnych jest po prostu liczbą wszystkich mikrostanów (Σ).

Dla układów ciągłych:

Ω(E)=limΔE0E<H<E+ΔEdΓN

lub

Ω(E)=EH<EdΓN

gdzie:

Ω – mikrokanoniczna suma statystyczna
H – Hamiltonian układu
E – energia
N – liczba cząstek
dΓN=dNrdNpN!h3N
h – stała Plancka

Prawdopodobieństwo mikrostanów

Gdy energia i-tego stanu jest mniejsza od E to:

pi=1Ω,

w innym przypadku:

pi=0.

Związek z termodynamiką

Wtedy entropia układu wynosi:

S=kln(Ω)

(dla układów dyskretnych – S=kln(Σ)) i w granicy termodynamicznej jest równa entropii termodynamicznej.

Zobacz też

Szablon:Kontrola autorytatywna