Twierdzenie Greena

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:Inne znaczenia

Niech D będzie obszarem normalnym, takim że x[a,b] oraz g1(x)<y<g2(x), wtedy brzeg D możemy podzielić na krzywe gładkie C1,C2,C3,C4, co dość dobrze obrazuje twierdzenie.

Twierdzenie Greenatwierdzenie analizy matematycznej wiążące pewne całki krzywoliniowe – konkretniej całki okrężne na płaszczyźnie – z całkami podwójnymi[1]. Jest to szczególny przypadek twierdzenia Stokesa[2], które już nie zawiera warunku płaskości krzywej. Zostało sformułowane przez angielskiego matematyka i fizyka George’a Greena.

Treść twierdzenia

Jeżeli funkcje P i Q są klasy C1 wewnątrz obszaru regularnego D, krzywa regularna K jest brzegiem obszaru D i jest zorientowana dodatnio, to[1]:

K(Pdx+Qdy)=D(QxPy)dxdy.

Powyższy wzór jest nazywany wzorem Greena.

Aby zaznaczyć, że całka krzywoliniowa jest okrężna (krzywa K jest zamknięta), używa się także symbolu całki z okręgiem:

K(Pdx+Qdy)=D(QxPy)dxdy.

Dowód

Niech D będzie obszarem ukazanym na rysunku obok. Tak więc D¯={(x,y)2:x[a,b]y[g1(x),g2(x)]}.

Wprowadźmy następujące parametryzacje krzywych C1,C2,C3,C4:

C1={(t,g1(t)):t[a,b]},
C2={(b,t):t[g1(b),g2(b)]},
C3={(t,g2(t)):t[b,a]},
C4={(a,t):t[g1(a),g2(a)]}.

Wówczas dx=dt dla C1, dx=dt dla C3 oraz dx=0 dla C2,C4.

Tak więc dla składowej P pola wektorowego otrzymujemy:

KPdx=C1Pdx+C3Pdx=abP(t,g1(t))dt+baP(t,g2(t))(dt)=ab(P(t,g1(t))P(t,g2(t)))dt,

zaś w całce podwójnej z prawej strony równości w tezie bierzemy składnik Py:

DPy(x,y)dxdy=abdxg1(x)g2(x)Py(x,y)dy.

Stosując twierdzenie Newtona-Leibniza, otrzymujemy:

DPy(x,y)dxdy=ab(P(t,g1(t))P(t,g2(t)))dt.

Analogiczne rozumowanie można przeprowadzić dla składowej Q.

Tak więc lewa i prawa strona równania z tezy są równe.

Przypisy

Szablon:Przypisy

Linki zewnętrzne

Szablon:Całki wielowymiarowe

Szablon:Kontrola autorytatywna