Twierdzenia Hohenberga-Kohna

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Twierdzenia Hohenberga-Kohna są podstawą kwantowochemicznej teorii funkcjonału gęstości.

Pierwsze twierdzenie Hohenberga-Kohna

Pierwsze twierdzenie Hohenberga-Kohna głosi, że dla niezdegenerowanego stanu podstawowego, energia układu jest jednoznacznie określona przez jego gęstość elektronową, czyli że energia układu jest funkcjonałem gęstości elektronowej. Warto zauważyć, że pierwsze twierdzenie Hohenberga-Kohna nie podaje postaci tego funkcjonału, a jedynie stwierdza jego istnienie.

W postaci bardziej ogólnej, pierwsze twierdzenie Hohenberga-Kohna stwierdza, że istnieje jednoznaczny związek między gęstością elektronową a potencjałem zewnętrznym układu, a zatem nie tylko jego energią, ale wszystkimi obserwablami. Pierwsze twierdzenie Hohenberga-Kohna można też uogólnić na stany zdegenerowane.

Dowód pierwszego twierdzenia Hohenberga-Kohna (dowód nie wprost)

Założmy, że gęstości n(r) stanu podstawowego odpowiadają dwa różne potencjały zewnętrzne V1(r) i V2(r) (oraz hamiltoniany H^1 i H^2), a zatem też dwie różne funkcje falowe, Ψ1 i Ψ2.

Z zasady wariacyjnej wynika, że:

E1<Ψ2|H^1|Ψ2=Ψ2|H^2|Ψ2+Ψ2|H^1H^2|Ψ2=E2+(V1(r)V2(r))n(r)d3r.

Analogicznie:

E2<Ψ1|H^2|Ψ1=E1+(V2(r)V1(r))n(r)d3r.

Prowadzi to zatem do sprzeczności:

E1+E2<E1+E2,

co dowodzi fałszywości założeń początkowych i tym samym prawdziwości pierwszego twierdzenia Hohenberga-Kohna.

Drugie twierdzenie Hohenberga-Kohna

jest odpowiednikiem zasady wariacyjnej w teorii funkcjonałów gęstości i głosi, że gdy oblicza się energię stanu podstawowego dla próbnych gęstości elektronowych, minimum energii występuje dla dokładnej gęstości elektronowej stanu podstawowego.

Twierdzenia Hohenberga-Kohna sformułowane zostały przez Pierre’go Hohenberga i Waltera Kohna w 1964 roku.

Bibliografia

  • P. Hohenberg, W. Kohn: Inhomogeneous Electron Gas. Phys. Rev. 136 (1964) B864-B871.