Srebrny podział

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Srebrny prostokąt

Srebrny podziałstała matematyczna, której nazwa nawiązuje do złotego podziału. Podobnie jak ilorazy dwóch kolejnych liczb Fibonacciego zbiegają do odwrotności złotej liczby (tzn. do 1/φ), tak odwrotność srebrnej liczby jest granicą ilorazów dwóch kolejnych liczb Pella. Dwa odcinki będące w srebrnym podziale mają się więc do siebie tak, jak bok jednostkowego kwadratu do jego przekątnej[1][2].

Srebrny podział w ośmiokącie foremnym

Definicja

Srebrny podział (δS) definiuje się jako liczbę niewymierną, będącą sumą liczby 1 i pierwiastka kwadratowego z 2, czyli:

δS=1+22,41421 35623 73095 04880 16887 24210

Z definicji wynika, że:

(δS1)2=2.

Srebrny podział może być również zdefiniowany jako prosty ułamek łańcuchowy [2; 2, 2, 2,...][1][2]:

δS=2+12+12+12+
Potęgi liczby srebrnej da się wyrazić tak:
δSn=P(n)δS+P(n1) dla n>0, gdzie P(n) to n-ta liczba Pella, analogicznie do podobnej równości dla liczby phi wykorzystującej liczby Fibonacciego[2].

Wyprowadzenie

Dzielone części oznaczmy jako, a i b; z definicji s. podziału zachodzi: ab=2a+ba=δS, co można skrócić do ab=2+ba=δS, więc δS=2+1δS. Jest to równanie kwadratowe, ma dodatni pierwiastek równy δS=1+2 (dla sposobu rozwiązania vide: równanie kwadratowe).

Właściwości trygonometryczne

Szablon:Sekcja stub Srebrny podział ma związek z kątem π8.

ctgπ8=1+2

Wykorzystanie

Szablon:Sekcja stub Srebrny podział jest stosowany w architekturze – w Polsce według badania O. Vogta i in. wystąpił w 76% analizowanych budynków w Krakowie[3].

Przypisy

Szablon:Przypisy

Szablon:Szablon nawigacyjny

  1. 1,0 1,1 Szablon:MathWorld
  2. 2,0 2,1 2,2 Szablon:Cytuj
  3. O. Vogt i in., Proporcje we współczesnej architekturze polskiej na przykładzie Krakowa, „Czasopismo Techniczne. A, Architktura” R. 104, z. 6-A, 2007, Kraków: Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, ISSN 1897-6271.