Pochodna zbioru

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Pochodna zbioru – dla danego zbioru A w przestrzeni topologicznej zbiór wszystkich jego punktów skupienia[1]. Pochodną zbioru A oznacza się Ad, niekiedy także A.

W przestrzeni T1 pochodna ma następujące własności:

  1. A=AAd
  2. Ad=Ad – pochodna jest zbiorem domkniętym
  3. (AB)d=AdBd
  4. (Ad)dAd
  5. iIAid(iIAi)d – dla dowolnej rodziny (Ai)iI zbiorów przestrzeni X[2].

Elementy AAd to punkty izolowane zbioru A. Punkt aAAd wtedy i tylko wtedy, gdy istnieje otoczenie otwarte U punktu a takie, że UA={a}.

Przykłady

Pochodna Cantora-Bendixsona

Niech α będzie liczbą porządkową, X niech będzie przestrzenią topologiczną, A podzbiorem X. Pochodną Cantora-Bendixsona rzędu α zbioru A definiujemy przez indukcję pozaskończoną w następujący sposób

  • A1=Ad,
  • Aα=(λ<αAλ)d.

Dla każdego zbioru A istnieje liczba porządkowa α taka, że Aα=Aα+1. Najmniejszą liczbę porządkową α o tej własności nazywamy rangą Cantora-Bendixsona zbioru A, a zbiór Aα nazywamy jądrem doskonałym zbioru A. Jądro doskonałe jest zbiorem doskonałym. Jeśli A jest zbiorem domkniętym, to jego jądro doskonałe jest w nim zawarte.

Jeśli dla przestrzeni topologicznej X istnieje liczba porządkowa α taka, że Xα=, to X jest tzw. przestrzenią rozproszoną.

Jeśli A, to ranga Cantora-Bendixsona α zbioru A jest przeliczalną liczbą porządkową, symbolicznie α<ω1. Wynika to z faktu, że ciąg {Aξ:ξ<ω1} składa się ze zbiorów domkniętych. Gdyby ten ciąg nie stabilizował się po przeliczalnie wielu krokach, to {Aξ:ξ<ω1} byłby nieprzeliczalnym ciągiem zstępującym zbiorów domkniętych, co przeczyłoby ośrodkowości .

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy

Szablon:Kontrola autorytatywna