Zasada Cavalieriego

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:Spis treści

Fragmenty pracy Cavalieriego Geometria indivisibilibus quadam ratione promota

Zasada Cavalieriego[1] – metoda obliczania objętości brył przestrzennych, odkryta przez Archimedesa i opisana ponownie przez XVII-wiecznego matematyka włoskiego, Bonaventurę Cavalieriego. Obecnie uogólniona na wielowymiarową miarę Lebesgue’a oraz abstrakcyjne przestrzenie z miarą produktową. Zasada Cavalieriego, w swoim oryginalnym sformułowaniu, mówi że[2]:

Jeśli dwie bryły mają tę własność, że ich przekroje wszystkimi płaszczyznami równoległymi do jednej, z góry ustalonej płaszczyzny, mają te same pola, to te bryły mają równe objętości.

Twierdzenie to zwykle wystarcza do obliczania objętości znanych brył, jak np. stożek czy elipsoida, jednak może być w naturalny sposób uogólnione na język współczesnej matematyki.

Wstępne definicje

Niech N,N1,N2 będą takimi liczbami naturalnymi, że N=N1+N2. Wówczas można dokonać utożsamienia:

N=N1×N2.

Niech AN,x1N1,x2N2 oraz x=(x1,x2) oznacza element przestrzeni N. Zbiory

  • Ax1={x2N2:(x1,x2)A},
  • Ax2={x1N1:(x1,x2)A}

nazywane są, odpowiednio, cięciem górnym (wzdłuż punktu x1)) i cięciem dolnym (wzdłuż punktu x2) zbioru A.

Niech ponadto

  • π1(A)={x1N1:(x2N2)(x1,x2)A},
  • π2(A)={x2N2:(x1N1)(x1,x2)A},

tzn. π1(A),π2(A)rzutowaniami zbioru A na przestrzenie, odpowiednio, N1 i N2. Symbolami N,N1,N2 oznaczane tu będą σ-ciała zbiorów mierzalnych w sensie Lebesgue’a względem, odpowiednio, N-, N1- i N2-wymiarowej miary Lebesgue’a lN,lN1,lN2.

Zasada Cavalieriego

Jeśli AN, to

  • dla prawie wszystkich x1N1 zbiór Ax1 jest mierzalny w sensie N2-wymiarowej miary Lebesgue’a,
  • funkcja x1l2(Ax1) jest mierzalna,
  • lN(A)=N1lN2(Ax1)dlN1(x1).

Jeżeli ponadto, π1(A)N1, to

lN(A)=π1(A)lN2(Ax1)dlN1(x1).

Komentarze

  • Cięcia Ax1,Ax2 są mierzalne dla prawie wszystkich x1N1,x2N2. Jest to konsekwencją faktu, iż σ-ciało produktowe N1N2 jest zawarte w sposób właściwy w N, tzn. istnieją takie zbiory postaci A×BN, gdzie AN1,BN2, że zbiór A lub zbiór B nie jest mierzalny względem odpowiedniego σ-ciała.
  • Zasadę Cavalieriego używa się często do dowodu twierdzenia Fubiniego – z drugiej strony, jeżeli dowód twierdzenia Fubiniego prowadzony jest bez jej to użycia, to wtedy można uznać ją za wniosek tego twierdzenia.

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Szablon:Kontrola autorytatywna

  1. Odmieniamy Cavalier i ego, patrz Szablon:Cytuj stronę
  2. Szablon:Encyklopedia PWN