Twierdzenie transportu Reynoldsa

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:Dopracować

Przepływ przez objętość kontrolną

Twierdzenie transportu Reynoldsa – jedno z kluczowych twierdzeń w dynamice płynów. Umożliwia sformułowanie podstawowych praw wykorzystywanych w dynamice płynów – równania zachowania masy, drugiej zasady dynamiki Newtona oraz praw termodynamiki.

Sens twierdzenia transportu Reynoldsa można wyjaśnić, zakładając układ, w skład którego wchodzi objętość kontrolna CV (patrz rysunek obok) oraz powierzchnia kontrolną CS, przez którą przepływa płyn. Twierdzenie Reynoldsa stwierdza, że:

Szybkość zmian ekstensywnej wartości B w układzie jest równa szybkości zmian ilości tej wartości w objętości kontrolnej oraz zmianie szybkości przepływu tej wartości przez powierzchnię kontrolną.

Przykładem wartości ekstensywnej występującej w równaniu jest masa. Prawo zachowania masy stwierdza, że szybkość przyrostu (bądź spadku) masy jest równa akumulacji masy w objętości kontrolnej oraz różnicy prędkości przepływu przez powierzchnię kontrolną.

Twierdzenie to można zapisać matematycznie w postaci równania:

(dB)dt=ddtCVbρdυ+CSbρ(Vn)dA

lub

(dB)dt=CVtbρdυ+CSbρ(Vn)dA,

gdzie:

B – wartość ekstensywna,
b – wartość intensywna,
ρgęstość,
υobjętość,
Vprędkość przepływu,
nwektor jednostkowy normalny powierzchni kontrolnej.

Postać różniczkowa tego równania z dodatkowymi założeniami nosi nazwę równania Naviera-Stokesa.

Zastosowanie w inżynierii

Stała objętość kontrolna

Ponieważ twierdzenie Reynoldsa odgrywa kluczową rolę w dynamice płynów, znajduje szerokie zastosowanie w inżynierii chemicznej oraz innych gałęziach inżynierii, w których spotkać można zagadnienia związane z przepływami płynów. Jeżeli przyjmie się pewne założenia, równanie można przekształcać i upraszczać do postaci, które można łatwo wykorzystać.

Przykładem jest bilans masy. Za wartość ekstensywną przyjmijmy masę (B=m):

b=dBdm=dmdm=1.

Otrzymujemy:

(dB)dt=ddtCVρdυ+CSρ(Vn)dA,

zakładając przepływ ustalony (dm/dt = 0) otrzymujemy:

0=ddtCVρdυ+CSρ(Vn)dA,

jeżeli założymy, że gęstość jest stała (ρ/t=0) równanie przybierze postać:

0=CSρ(Vn)dA,

zakładamy przepływ jest jednokierunkowy:

0=CSρVdA,

co można zapisać:

i(ρiViAi)=0 lub im˙i=0,

gdzie m˙ przepływ masowy wyrażony w jednostce masy na jednostkę czasu.

Dla przypadku przedstawionego na rysunku obok równanie to przybierze prostą postać:

ρ3V3A3=ρ1V1A1+ρ2V2A2.

Jeżeli ρ=idem

V3A3=V1A1+V2A2 (równanie ciągłości strugi).

Zachowanie masy

Przyjmując za wartość ekstensywną masę, równanie przybiera postać:

0=ddtCVρdυ+CSρ(Vn)dA.

Zachowanie energii

Jeżeli za wartość ekstensywną przyjmiemy energię, to równanie przyjmie postać:

E=Q˙W˙=ddtCVeρdυ+CSeρ(Vn)dA.

Jeżeli uwzględnimy wszystkie rodzaje energii (kinetyczną, wewnętrzną, potencjalną i inne) i podstawimy te wyrażenia za e otrzymamy postać równania:

E=Q˙W˙=ddtCVρ(V22+gz+u~)dυ+CS(V22+gz+u~)ρ(Vn)dA,

gdzie:

Q – ilość ciepła oddana do układu,
Wpraca wykonana przez układ.

Zachowanie pędu

W przypadku gdy za wartość ekstensywną przyjmiemy pęd wartość b (intensywna) staje się prędkością, natomiast lewa strona równania (zgodnie z drugą zasadą dynamiki Newtona) przyjmuje wartość siły. Równanie można zapisać jako:

ddt(mV)=iFi=ddtCVVρdυ+CSVρ(Vn)dA.

Zobacz też