Szereg Grandiego

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szereg Grandiegoszereg naprzemienny 11+11+ zapisywany również jako

n=0(1)n

Nazwa szeregu pochodzi od Guido Grandiego, który „upamiętnił” swoje przemyślenia na ten temat w 1703 roku. Uważał on, że suma tego szeregu wynosi 12. Leibniz zgadzał się z opinią Grandio w liście do Christiana Wolffa z 1713. Dodatkowo określił, że ciąg ten musi posiadać sumę 0, gdy szereg ma parzystą liczbę elementów oraz 1, gdy nieparzystą. Dlatego obie wartości były równie prawdopodobne dla sumy nieskończonej liczby elementów. Stąd wartość 12Szablon:Odn. Mimo że szereg rozbieżny z definicji nie posiada sumy, to taki sam wynik daje sumowanie metodą Cesàro.

Heurystyka

Aby znaleźć sumę szeregu

11+11+11+11+

Grandi próbował grupować sąsiednie wyrazy szeregu, aby znaleźć rozwiązania cząstkowe

(11)+(11)+(11)+=0+0+0+=0.

Z drugiej strony, podobna procedura rozmieszczania nawiasów prowadzi do zupełnie innego wyniku:

1+(1+1)+(1+1)+(1+1)+=1+0+0+0+=1.

Stąd wynika, że w zależności od umieszczenia nawiasów w szeregu, ostateczny wynik może przyjąć jedną z dwóch „wartości”: 0 lub 1.

Stosując przekształcenie podobne do tych, jakie są stosowane dla zbieżnych szeregów geometrycznych, można uzyskać trzecią wartość:

S=11+11+, czyli
1S=1(11+11+)=11+11+=S,

która w wyniku daje S=12. Do tego samego wyniku można dojść obliczając S, odejmując wynik od S i rozwiązując 2S=1Szablon:Odn.

Powyższe przekształcenie nie rozważa, co taka suma właściwie oznacza. Na podstawie wszystkich powyższych metod można wyciągnąć dwa następujące wnioski:

W rzeczywistości oba te twierdzenia można dokładnie i formalnie udowodnić, ale tylko dzięki dobrze zdefiniowanym matematycznym koncepcjom, które powstały w XIX wieku. Zanim to nastąpiło, odpowiedzi na te pytania były „niekończącymi się” i „gwałtownymi” dyskusjami między matematykamiSzablon:OdnSzablon:Odn.

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy

Bibliografia

Szablon:Szablon nawigacyjny