Stowarzyszone funkcje Legendre’a

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:Dopracować Stowarzyszone funkcje Legendre’a (stowarzyszone wielomiany Legendre’a)funkcje Plm(x) zmiennej rzeczywistej x[1,1], będące kanonicznymi rozwiązaniami równania różniczkowego Legendre’a

[(1x2)d2dx22xddx+λm21x2]f(x)=0,

gdzie λ,mparametry równania.

Równanie to ma niezerowe i nieosobliwe rozwiązania tylko dla liczb całkowitych λ,m, takich że

(1) λ=l(l+1) oraz

(2) l,m są liczbami całkowitymi, takimi że 0ml.

Funkcje te są związane z wielomianami Legendre’a Pl(x) zależnością

Plm(x)=(1)m(1x2)m/2dmdxmPl(x).

Stowarzyszone funkcje Legendre’a stanowią zasadniczą część tzw. harmonik sferycznych.

Ogólne rozwiązanie równania Legendre’a

Ogólne rozwiązanie f(x) można wyrazić za pomocą kombinacji liniowej dwóch lub większej liczby funkcji Plm(x) o różnych wartościach parametrów l,m. Zazwyczaj rozwiązanie takie znajduje się żądając, aby były spełnione odpowiednie warunki początkowe lub brzegowe.

Przykłady wielomianów Legendre’a Plm(x)

Associated Legendre functions for m = 4
Associated Legendre functions for m = 4

Kilka pierwszych stowarzyszonych wielomianów Legendre’a, włączając te z ujemnymi wartościami m, są następujące:

(0)

P00(x)=1

(1)

P11(x) =12P11(x)P10(x) =xP11(x) =(1x2)1/2

(2)

P22(x) =124P22(x)P21(x) =16P21(x)P20(x) =12(3x21)P21(x) =3x(1x2)1/2P22(x) =3(1x2)

(3)

P33(x) =1720P33(x)P32(x) =1120P32(x)P31(x) =112P31(x)P30(x) =12(5x33x)P31(x) =32(5x21)(1x2)1/2P32(x) =15x(1x2)P33(x) =15(1x2)3/2

(4)

P44(x) =140320P44(x)P43(x) =15040P43(x)P42(x) =1360P42(x)P41(x) =120P41(x)P40(x) =18(35x430x2+3)P41(x) =52(7x33x)(1x2)1/2P42(x) =152(7x21)(1x2)P43(x) =105x(1x2)3/2P44(x) =105(1x2)2

Funkcje Legendre’a wyrażone za pomocą kąta θ

Funkcje Plm(cosθ)

Stowarzyszone funkcje Legendre’a są najbardziej użyteczne, gdy ich argument wyrazi się w funkcji kąta: podstawiając do równania Legendre’a (por. wstęp do artykułu) wielkość x=cosθ oraz używając relacji (1x2)1/2=sinθ otrzymuje się równanie różniczkowe zależne od dwóch parametrów λ,m postaci

[d2dθ2+ctgθddθ+λm2sin2θ]f(θ)=0.

Rozwiązaniami tego równania są funkcje Plm(cosθ) zmiennej θ[0,π] takie że

Plm(cosθ)=(1)m(sinθ)m dmd(cosθ)mPl(cosθ),

gdzie Pl(cosθ) wielomianami Legendre’a z argumentem x=cosθ, przy czym rozwiązania są nieosobliwe tylko gdy spełnione są warunki:

(1) λ=l(l+1) oraz

(2) l,m są liczbami całkowitymi, takimi że 0ml.

Relacje ortogonalności

(1) Dla ustalonego m funkcje Plm(cosθ) z parametrem θ[0,π] są ortogonalne z wagą sinθ

0πPkm(cosθ)Plm(cosθ)sinθdθ=2(l+m)!(2l+1)(lm)! δk,l,

(2) Także, dla danego l mamy

0πPlm(cosθ)Pln(cosθ)cosec(θ)dθ={0if mn(l+m)!m(lm)!if m=n0if m=n=0.

Ogólne rozwiązanie

Ogólne rozwiązanie f(θ) można wyrazić za pomocą kombinacji liniowej dwóch lub większej liczby funkcji Plm(cosθ) o różnych wartościach parametrów l,m. Zazwyczaj rozwiązanie takie znajduje się żądając, aby były spełnione odpowiednie warunki początkowe lub brzegowe.

Przykłady stowarzyszonych funkcji Legendre’a Plm(cosθ)

P00(cosθ)=1P10(cosθ)=cosθP11(cosθ)=sinθP20(cosθ)=12(3cos2θ1)P21(cosθ)=3cosθsinθP22(cosθ)=3sin2θP30(cosθ)=12(5cos3θ3cosθ)P31(cosθ)=32(5cos2θ1)sinθP32(cosθ)=15cosθsin2θP33(cosθ)=15sin3θP40(cosθ)=18(35cos4θ30cos2θ+3)P41(cosθ)=52(7cos3θ3cosθ)sinθP42(cosθ)=152(7cos2θ1)sin2θP43(cosθ)=105cosθsin3θP44(cosθ)=105sin4θ

Zastosowania w fizyce

Szablon:Osobny artykuł

Równania opisujące układy i pola o symetrii sferycznej

Stowarzyszone wielomiany Legendre’a są głównymi składnikami rozwiązań równań fizycznych w wielu sytuacjach, gdy układy i pola mają symetrią sferyczną. Np. równanie Schrödingera zapisane dla atomu wodoru, gdy na atom nie działa żadne pole zewnętrzne (np. pole magnetyczne) ma symetrię sferyczną. W takich sytuacjach wygodnie jest zapisać równanie różniczkowe w układzie współrzędnych sferycznych r,ϕ,θ i rozwiązać je metodą separacji zmiennych. Część równania, która zostaje po odrzuceniu części radialnej zależnej od r, ma zwykle postać Δψ(θ,ϕ)+λψ(θ,ϕ)=0, przy czym Δ oznacza operator Laplace’a zapisany we współrzędnych sferycznych, przy założeniu stałości współrzędnej radialnej r. Rozwiązaniami tego równania są tzw. harmoniki sferyczne, będące iloczynami wielomianów Legendre’a (zależnych od kąta θ) i funkcji zależnych od kąta ϕ.

Równanie Δψ+λψ=0

Wielomiany Legendre’a stanowią główny składnik rozwiązania równania Δψ+λψ=0 określonego na powierzchni sfery dla zmiennych ϕ,θ. Zapisując operator Laplace’a Δ we współrzędnych sferycznych dla stałej współrzędnej radialnej r, równanie to przyjmie postać

[1sinθθsinθθ+1sin2θ2φ2]ψ+λψ=0,

które rozwiązuje się metodą separacji zmiennych, tj. przyjmując ψ(θ,ϕ)=X(ϕ)Y(θ). Otrzymuje się stąd dwa równania:

(1) równanie zależne od ϕ

d2Xdϕ2+m2X=0

– jego rozwiązania są postaci sin(mϕ) lub cos(mϕ), przy czym m=0,±1,±2,, aby rozwiązania były jednoznaczne dla powtarzających się wartości kąta co 2π, tj. X(ϕ+2πm)=X(ϕ).

(2) równanie zależne od θ

[1sinθθsinθθ]Y[λ+m2sin2θ]Y=0

– jego rozwiązaniami są wielomiany Legendre’a Plm(cosθ) mnożone przez dowolną stałą, przy czym lm oraz λ=l(l+1), aby rozwiązania nie były osobliwe.

Równanie Δψ+λψ=0 posiada więc nieosobliwe rozwiązania tylko dla liczb λ takich że λ=l(l+1), przy czym rozwiązania te są proporcjonalne do

Plm(cosθ) cos(mϕ)0ml

i

Plm(cosθ) sin(mϕ)0<ml.

Dla każdej liczby l mamy 2+1 funkcji o różnych wartościach m oraz dwie funkcje sin i cos. Funkcje te są ortogonalne zarówno dla różnych wartości liczb oraz m, jeżeli całkuje się je po całej powierzchni sfery.

Rozwiązania te zapisuje się zwykle z użyciem zespolonej funkcji eksponencjalnej

Ylm(θ,ϕ)=(2l+1)(lm)!4π(l+m)! Plm(cosθ) eimϕlml.

Funkcje Ylm(θ,ϕ) nazywa się harmonikami sferycznymi; wielkość pod pierwiastkiem jest czynnikiem normalizacyjnym. Z powyższego wzoru wynika, że zależność między harmonikami sferycznymi o tych samych wartościach l, a przeciwnych wartościach m, spełnia zależność

Ylm*(θ,ϕ)=(1)mYlm*(θ,ϕ),

gdzie * oznacza sprzężenie zespolone.