Rozkład beta

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:Rozkład prawdopodobieństwa infobox Rozkład beta – rodzina ciągłych rozkładów prawdopodobieństwa zadana za pomocą funkcji gęstości

f(α,β,x)=cα,βxα1(1x)β1,

gdzie:

x – zmienna, x[0,1]; α,β>0 – parametry rozkładu, tzw. parametry kształtu,
cα,βstała zależna od α i β, normująca rozkład do 1, tj.
cα,β=101uα1(1u)β1du=1B(α,β)=Γ(α+β)Γ(α)Γ(β),

gdzie:

Bfunkcja beta,
Γfunkcja gamma.

Gdy α=β=1, to rozkład beta przyjmuje postać rozkładu jednostajnego.

Momenty zwykłe zmiennej o rozkładzie beta wynoszą:

𝔼(Xk)=α(α+1)(α+k1)(α+β)(α+β+1)(α+β+k1).

Właściwości

Miary tendencji centralnej

Średnia

Wartość oczekiwana rozkładu beta jest funkcją stosunku parametrów α i β[1]:

μ=E[X]=01xf(x;α,β)dx=01xxα1(1x)β1B(α,β)dx=αα+β=11+βα.

Jeśli oba parametry są równe, α=β, rozkład jest symetryczny ze średnią μ=12. Wraz z dążeniem proporcji parametrów α i β do wartości nieskończonych lub nieskończenie małych, rozkład staje się prawo- lub lewoskośny, ze średnią dążącą do granic przedziału [0,1]:

limβα0μ=1
limβαμ=0.

Dominanta

Maksimum lub minimum rozkładu beta wyraża funkcja[1]:

α1α+β2.

Jeśli oba parametry są mniejsze od zera, α,β<0, wartość funkcji wyznacza minimum rozkładu.

Miary rozproszenia

Wariancja

Wariancję rozkładu beta określa funkcja parametrów α i β[1]:

var(X)=E[(Xμ)2]=αβ(α+β)2(α+β+1).

Wraz z dążeniem parametrów do zera, α=β=0, rozkład dąży do maksymalnej możliwej wariancji var(X)=14. Przy α=β=1, rozkład jest jednostajny o typowej dla niego wariancji równej var(X)=112. Wraz z dążeniem jednego lub obu parametrów do nieskończoności, wariancja dąży do zera.

Uwagi

Szablon:Uwagi

Przypisy

Szablon:Przypisy

Bibliografia

  • Rozkład po raz pierwszy wprowadzony w pracy:
Szablon:Cytuj książkę

Szablon:Rozkłady statystyczne

Szablon:Kontrola autorytatywna