Równanie Arrheniusa

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Równanie Arrheniusa – równanie, podane przez szwedzkiego chemika Svantego Arrheniusa, wyrażające zależność stałej szybkości reakcji od temperatury[1][2][3]:

k=AeEaRT

lub w postaci logarytmicznej:

lnk=lnAEaRT,

gdzie:

k – stała szybkości reakcji,
A – czynnik przedeksponencjalny związany z częstością zderzeń skutecznych w danej reakcji,
epodstawa logarytmu naturalnego,
Eaenergia aktywacji reakcji (J·mol−1),
Ttemperatura bezwzględna,
R – uniwersalna stała gazowa wynosząca 8,31446261815324 J·mol−1·K−1.
Wykres Arrheniusa. Dane doświadczalne reakcji Szablon:Chem2 zostały naniesione w układzie współrzędnych X=1/T,Y=lnk, dając w przybliżeniu linię prostą

Równanie Arrheniusa w postaci logarytmicznej ma dwie zmienne, k i T, i można je zapisać w postaci lnk=ab/T, w której a i b są stałymi. Oznacza to, że między lnk a 1/T zachodzi zależność liniowa. Dzięki temu, znając doświadczalne wartości stałych szybkości reakcji w kilku temperaturach, można łatwo wyznaczyć zarówno wartość stałej A, jak i energię aktywacji danej reakcji. Nachylenie uzyskanej linii ma wartość EaR, a punkt przecięcia linii z osią rzędnych ma wartość lnAy[1][2][3].

Równanie Arrheniusa dla procesów relaksacyjnych

Równanie Arrheniusa opisywać może też procesy relaksacyjne drgań cząstek (np. atomów w cząsteczce) wzbudzonych termicznie. Ma ono wówczas postać[4]:

vr=v0eEaRT,

gdzie:

vr – częstość relaksacji,
v0 – częstość drgań cieplnych,
Ea – energia aktywacji procesu relaksacyjnego.

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Kontrola autorytatywna