Przestrzeń Jamesa

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Przestrzeń Jamesa – pierwszy przykład przestrzeni Banacha, która jest izomorficzna ze swoją drugą przestrzenią sprzężoną, ale nie jest refleksywna.

Konstrukcja

Niech J będzie przestrzenią liniową wszystkich ciągów liczb rzeczywistych x=(xn)n dla których

  1. limnxn=0.
  2. x=sup{(i=1n(xm2i1xm2i)2)12:0=m0<m1<<mn+1}<.

Funkcjonał zdefiniowany wyżej jest normą w J. Przestrzeń J wraz z tą normą jest przestrzenią Banacha, nazywaną przestrzenią Jamesa.

Konstrukcję przestrzeni Jamesa można uogólnić na dowolne wykładniki 1p<, zastępując warunek 2. powyżej warunkiem wraz z normą

xp=sup{(i=1n|xm2i1xm2i|p)1p:0=m0<m1<<mn+1}<.

Przestrzeń taką oznacza się symbolem Jp i nazywa p-tą przestrzenią Jamesa. Zdefiniowana wcześniej przestrzeń Jamesa jest przy tych oznaczeniach przestrzenią J2. Przypadek p=1 zwykle wyklucza się, gdyż przestrzeń J1 jest izomorficzna z przestrzenią 1.

Podstawowe własności

Poniżej 1<p<.

  • Przestrzeń Jp, jest ośrodkowa, rodzina ciągów (en) które na n-tym miejscu mają wartość 1, a poza tym wszystkie inne wyrazy są równe zeru, jest jej bazą Schaudera. Przestrzeń Jamesa nie ma bezwarunkowej bazy Schaudera.
  • Przestrzeń Jp jest quasi-refleksywna rzędu 1, tzn. wymiar Jp**/Jp jest równy 1.
  • Suma prosta JpJp nie jest izomorficzna z Jp.
  • Przestrzeń Jamesa ma słabą własność Banacha-Saksa[1].

Przypisy

Szablon:Przypisy

Bibliografia

  • H. Fetter, B.G. de Buen, The James Forest, London Math. Soc. Lecture Note Series 236. (1997), Cambridge University Press, Cambridge.
  1. S. Prus, On infinite dimensional uniform smoothness of Banach spaces. Commentationes Mathematicae Universitatis Carolinae, vol. 40 (1999), issue 1, s. 97–105.