Miara niezmiennicza

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:Dopracować Miara niezmienniczamiara zachowywana przez pewną funkcję. Są one szczególnym obszarem zainteresowań w studiach nad układami dynamicznymi. Twierdzenie Kryłowa-Bogolubowa mówi o istnieniu miar niezmienniczych pod pewnymi warunkami względem danych: funkcji i przestrzeni.

Definicja

Niech (X,𝔐) będzie przestrzenią mierzalną i dana będzie funkcja mierzalna f:XX. O mierze μ określonej na (X,𝔐) mówi się, że jest niezmiennicza ze względu na f, jeżeli dla każdego zbioru mierzalnego A𝔐 zachodzi

μ(f1(A))=μ(A).

Rodzinę miar (zwykle probabilistycznych, np. rozkładów prawdopodobieństwa) niezmienniczych na X oznacza się czasami symbolem Mf(X). Rodzina miar ergodycznych, Ef(X), jest podzbiorem Mf(X). Co więcej, dowolna kombinacja wypukła dwóch miar niezmienniczych również jest miarą niezmienniczą, zatem Mf(X) jest zbiorem wypukłym; Ef(X) składa się dokładnie z punktów ekstremalnych Mf(X).

W przypadku układu dynamicznego (X,T,φ), gdzie (X,𝔐) jest przestrzenią mierzalną jak wyżej, T jest monoidem, a φ:T×XX jest odwzorowaniem przepływu (operatorem rozwiązania), to μ określoną na (X,𝔐) nazywa się miarą niezmienniczą, gdy jest ona niezmiennicza dla każdego odwzorowania φt:XX. Dokładniej, μ jest niezmiennicza wtedy i tylko wtedy, gdy

μ(φt1(A))=μ(A)tT,A𝔐.

Innymi słowy μ jest miarą niezmienniczą ciągu zmiennych losowych (Zt)t>0 (np. łańcuchem Markowa lub rozwiązaniem stochastycznego równania różniczkowego), jeżeli zachodzi wynikanie: jeśli μ jest rozkładem warunku początkowego Z0, to jest ona też rozkładem Zt dla dowolnego późniejszego czasu t.

Przykłady

Wówczas jednowymiarowa miara Lebesgue’a λ jest niezmiennicza względem Ta.
  • Ogólniej, w n-wymiarowej przestrzeni euklidesowej n z jej standardową σ-algebrą borelowską n-wymiarowa miara Lebesgue’a λn jest niezmiennicza względem dowolnej izometrii przestrzeni euklidesowej, tzn. przekształcenia T:nn, które może być zapisane wzorem
    T(𝐱)=𝐀𝐱+𝐛,
gdzie 𝐀O(n) jest pewną macierzą ortogonalną stopnia n, a 𝐛 wektorem z n.
  • Miara niezmiennicza z pierwszego przykładu jest wyznaczona jednoznacznie z dokładnością do trywialnej renormalizacji o stały czynnik. Jednak nie jest to przypadek ogólny: rozważmy następujący zbiór dwuelementowy X={0,1} oraz przekształcenie identycznościowe T(x)=x na tym zbiorze. Wówczas dowolna miara probabilistyczna μ:2X[0,1] jest niezmiennicza. Zauważmy też, że X ma w trywialny sposób podział na T-niezmiennicze składowe {0} oraz {1}.