Kryterium Kummera

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Kryterium Kummera (albo kryterium Diniego-KummeraSzablon:Odn) – kryterium zbieżności szeregów liczbowych o wyrazach dodatnich opublikowane w 1835[1] przez Ernsta Kummera. W 1867 Ulisse Dini opuścił założenie ancn0 (zob. wypowiedź kryterium niżej), którego używał Kummer w swojej pracySzablon:Odn. Inny dowód kryterium Kummera podał w 1994 Jingcheng Tong[2].

Kryterium

Niech dany będzie szereg

Szablon:Wzór

o wyrazach dodatnich oraz niech (cn) będzie takim ciągiem o wyrazach dodatnich, że

Szablon:Wzór

Niech ponadto

Kn=cnanan+1cn+1(n).
  • Jeżeli dla dostatecznie dużych n oraz pewnego r>0 spełniona jest nierówność
Knr
to szereg Szablon:LinkWzór jest zbieżny.
  • Jeżeli zaś dla dostatecznie dużych n spełniona jest nierówność
Kn0
to szereg Szablon:LinkWzór jest rozbieżnySzablon:Odn.

Wersja graniczna kryterium

Kryterium Kummera można spotkać również w nieco słabszej, następującej wersji. Jeżeli ciąg (Kn) jest zbieżny do pewnego K, to

W przypadku, gdy K=0 kryterium nie rozstrzyga.

Wyprowadzanie innych kryteriów z kryterium Kummera

Niech cn=1 dla wszelkich n. Wówczas

Kn=anan+11.

Jeżeli ciąg

Dn=an+1an

jest zbieżny do pewnego K to również ciąg (Kn) jest zbieżny oraz K=1/D1. Jeżeli D<1, to K>0, a więc szereg Szablon:LinkWzór jest zbieżny. Jeżeli D>1, to K<0, a wówczas szereg Szablon:LinkWzór jest rozbieżny. Wynika stąd zatem kryterium d’AlembertaSzablon:Odn.

Z rozbieżności szeregu harmonicznego

k=11k

wynika, że ciąg cn=n spełnia założenia kryterium Kummera. Wówczas

Kn=nanan+1(n+1)=Rn1,

gdzie Rn jest takie jak w wypowiedzi kryterium Raabego. Wynika stąd zatem kryterium RaabegoSzablon:OdnSzablon:Odn.

Dowód

W przypadku, gdy dla prawie wszystkich n spełniona jest nierówność Knr>0, dla tych samych n zachodzi także

cnancn+1an+1ran+1.

Stąd

cnancn+1an+1>0,

a zatem

cnan>cn+1an+1.

Ciąg (cnan) maleje monotonicznie, a więc (będąc ograniczonym z dołu) jest zbieżny do pewnej liczby. Oznacza to, że szereg

n=1(cnancn+1an+1)

jest zbieżny, bo jego n-ta suma częściowa wynosi c1a1cn+1an+1, a ciąg ten ma skończoną granicę. Z kryterium porównawczego wynika zbieżność szeregu

n=1ran+1,

a więc i także samego szeregu Szablon:LinkWzórSzablon:Odn.

W przypadku, gdy Kn<0 dla prawie wszystkich n, dla tych n zachodzi nierówność

an+1an1cn+11cn.

Z rozbieżności szeregu Szablon:LinkWzór wynika wówczas rozbieżność szeregu Szablon:LinkWzórSzablon:OdnSzablon:Odn.

Przypisy

Szablon:Przypisy

Bibliografia

  1. E. E. Kummer, Über die Convergenz und Divergenz der unendlichen Reihen, Journal für die reine und angewandte Mathematik 13, 171–184.
  2. J. Tong, Kummer’s test gives characterizations for convergence or divergence of all positive series, The American Mathematical Monthly, '101 (5) (1994), 450–452.