Funkcja pierwsza omega

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Funkcja pierwsza omega, funkcja omega (ang. Omega prime function) – jedna z dwóch funkcji arytmetycznych zliczających dzielniki pierwsze danej liczby naturalnej. Pierwsza z nich, czyli ω zlicza dzielniki pierwsze bez wielokrotności, a druga, czyli Ω zlicza je wraz z wielokrotnościami[1].

Jeśli n=p1e1p2e2pkek jest rozkładem liczby n na czynniki pierwsze, to

ω(n)=ω(p1e1p2e2pkek)=k

oraz

Ω(n)=Ω(p1e1p2e2pkek)=e1+e2++ek.

Dla n=1 przyjmujemy ω(n)=Ω(n)=1.

Własności

Funkcja ω jest addytywna, a Ω jest całkowicie addytywna.

Pierwszą funkcję można zdefiniować jako

ω(n)=p|n1,

tzn. sumowanie 1 po wszystkich dzielnikach pierwszych n, a drugą

Ω(n)=pα|n1=pα||nα,

gdzie zapis pα||n oznacza, że pα|n, ale pα+1∤n.

W ogólności zachodzi nierówność Ω(n)ω(n), przy czym Ω(n)=ω(n) wtedy i tylko wtedy, gdy n jest liczbą bezkwadratową.

Powiązanie z innymi funkcjami arytmetycznymi

Za pomocą funkcji Ω można zdefiniować funkcje Liouville’a i Möbiusa.

Dla każdej liczby naturalnej n zachodzi λ(n)=(1)Ω(n) i dla każdej n bezkwadratowej zachodzi μ(n)=(1)Ω(n).

Przypisy

Szablon:Przypisy

Szablon:Szablon nawigacyjny